< Salme 49 >
1 Til Sangmesteren. Af Koras Sønner. En Salme. Hør det, alle Folkeslag, lyt til, al Verdens Folk,
Paminawa kini, kamong tanang katawhan; dungga, kamong tanan nga mga nagpuyo sa kalibotan,
2 baade høj og lav, baade rig og fattig!
ang mga anaa sa taas ug ang anaa sa ubos, uban ang kabos ug dato.
3 Min Mund skal tale Visdom, mit Hjerte udgransker Indsigt;
Ang akong baba magsulti ug kaalam ug ang pagpamalandong sa akong kasingkasing mao ang pagpanabot.
4 jeg bøjer mit Øre til Tankesprog, raader min Gaade til Strengeleg.
Ipaduol ko ang akong dalunggan sa usa ka sambingay; sugdan ko ang akong sambingay dinuyugan sa alpa.
5 Hvorfor skulle jeg frygte i de onde Dage, naar mine lumske Fjender omringer mig med Brøde,
Nganong mahadlok man ako sa mga adlaw sa daotan, nga ang kasal-anan nag-alirong man kanako sa akong mga tikod?
6 de, som stoler paa deres Gods og bryster sig af deres store Rigdom?
Nganong mahadlok man ako niadtong nagsalig sa ilang bahandi ug nanghambog sa kantidad sa ilang katigayonan?
7 Visselig, ingen kan købe sin Sjæl fri og give Gud en Løsesum
Sigurado gayod nga walay makatubos sa iyang igsoon o makahatag sa Dios ug panglukat alang kaniya,
8 — Prisen for hans Sjæl blev for høj, for evigt maatte han opgive det — saa han kunde blive i Live
kay dako ang kantidad sa pagtubos sa usa ka kinabuhi, ug walay bisan kinsa nga makabayad sa atong mga utang.
9 og aldrig faa Graven at se;
Walay si bisan kinsa nga mabuhi hangtod sa kahangtoran aron nga ang iyang lawas dili madunot.
10 nej, han skal se den; Vismænd dør, baade Daare og Taabe gaar bort. Deres Gods maa de afstaa til andre,
Tungod kay siya makakita ug pagkadunot. Ang maalamong mga tawo mamatay; ang buangbuang ug ang walay buot mangamatay usab ug mabiyaan nila ang ilang bahandi sa uban.
11 deres Grav er deres Hjem for evigt, deres Bolig Slægt efter Slægt, om Godser end fik deres Navn.
Ang ilang kinasulorang hunahuna mao nga ang ilang pamilya ug ang mga lugar diin (sila) nagpuyo nga magpadayon hangtod sa kahangtoran sa tanang mga kaliwatan; gitawag nila ang ilang yuta subay sa ilang mga ngalan.
12 Trods Herlighed bliver Mennesket ikke, han er som Dyrene, der forgaar.
Apan ang tawo nga adunay bahandi, dili magpabiling buhi; sama siya sa mapintas nga mananap nga mamatay.
13 Saa gaar det dem, der tror sig trygge, saa ender det for dem, deres Tale behager. (Sela)
Kini, ang ilang padulngan mao ang ilang binuang; apan human nila, ang mga tawo mouyon sa ilang gipanulti. (Selah)
14 I Dødsriget drives de ned som Faar, deres Hyrde skal Døden være; de oprigtige træder paa dem ved Gry, deres Skikkelse gaar Opløsning i Møde, Dødsriget er deres Bolig. (Sheol )
Sama sa karnero gitagana (sila) alang sa Sheol, ug ang kamatayon mao ang ilang magbalantay. Ang matarong magdumala kanila sa kabuntagon, ug ang ilang kalawasan lamuyon sa Sheol, ug wala na silay kapuy-an. (Sheol )
15 Men Gud udløser min Sjæl af Dødsrigets Haand, thi han tager mig til sig. (Sela) (Sheol )
Apan ang Dios magtubos sa akong kinabuhi gikan sa gahom sa Sheol; dawaton niya ako. (Selah) (Sheol )
16 Frygt ej, naar en Mand bliver rig, naar hans Huses Herlighed øges;
Ayaw kahadlok kung adunay usa nga madato, ug ang himaya sa iyang balay magmalamboon.
17 thi intet tager han med i Døden, hans Herlighed følger ham ikke.
Tungod kay kung mamatay siya wala siyay madala; ang iyang himaya dili ilubong uban kaniya.
18 Priser han end i Live sig selv: »De lover dig for din Lykke!« —
Gipanalanginan niya ang iyang kalag samtang buhi pa siya— ug ang mga tawo magdayeg kanimo kung ikaw nagkinabuhi alang sa imong kaugalingon—
19 han vandrer til sine Fædres Slægt, der aldrig faar Lyset at skue.
moadto siya sa kaliwatan sa iyang mga amahan ug dili na (sila) makakita pag-usab sa kahayag.
20 Den, som lever i Herlighed, men uden Forstand, han er som Dyrene, der forgaar.
Ang usa nga adunay bahandi apan walay panabot sama sa mapintas nga mananap, nga mamatay.