< Salme 49 >
1 Til Sangmesteren. Af Koras Sønner. En Salme. Hør det, alle Folkeslag, lyt til, al Verdens Folk,
Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının məzmuru. Siz, ey bütün xalqlar, Bunu dinləyin! Ey dünya sakinləri,
2 baade høj og lav, baade rig og fattig!
Ey sadə insanlar, əsilzadələr, Ey zənginlər, fəqirlər, Hamınız qulaq asın!
3 Min Mund skal tale Visdom, mit Hjerte udgransker Indsigt;
Dilimdən hikmətli sözlər çıxacaq, Bu müdrik fikirlər qəlbimdən gəlir.
4 jeg bøjer mit Øre til Tankesprog, raader min Gaade til Strengeleg.
Bu məsəllərə qulaq asacağam, Bu müəmmamı mən lira ilə açacağam:
5 Hvorfor skulle jeg frygte i de onde Dage, naar mine lumske Fjender omringer mig med Brøde,
Niyə yaman günlərdən, Ətrafımda məni təqib edənlərin pis niyyətindən qorxum?
6 de, som stoler paa deres Gods og bryster sig af deres store Rigdom?
Onlar var-dövlətlərinə güvənirlər, Bol sərvətləri ilə öyünürlər.
7 Visselig, ingen kan købe sin Sjæl fri og give Gud en Løsesum
Amma kimsə öz ömrünü satın ala bilməz, Həyatının haqqını Allaha ödəyə bilməz.
8 — Prisen for hans Sjæl blev for høj, for evigt maatte han opgive det — saa han kunde blive i Live
Çünki insanın canının haqqı çox dəyərlidir, Ən üstün qiymətlər ona kifayət etmir ki,
9 og aldrig faa Graven at se;
İnsan əbədi ömür sürsün, Məzarı heç görməsin.
10 nej, han skal se den; Vismænd dør, baade Daare og Taabe gaar bort. Deres Gods maa de afstaa til andre,
Aydındır ki, həm hikmətlilər ölür, Həm axmaqlar, həm də səfehlər tələf olur, Hamının sərvəti başqasına nəsib olur.
11 deres Grav er deres Hjem for evigt, deres Bolig Slægt efter Slægt, om Godser end fik deres Navn.
Torpaqlara sahib olsalar belə, Son mənzilləri qəbirdir, Yenə nəsillərdən-nəsillərədək yerləri məzardır.
12 Trods Herlighed bliver Mennesket ikke, han er som Dyrene, der forgaar.
İnsan dəyərli olsa da, qalmır, Həlak olan heyvana oxşayır.
13 Saa gaar det dem, der tror sig trygge, saa ender det for dem, deres Tale behager. (Sela)
Özünə güvənənlərin yolu ölümə aparır, Özündən razı lovğaların sonu belədir. (Sela)
14 I Dødsriget drives de ned som Faar, deres Hyrde skal Døden være; de oprigtige træder paa dem ved Gry, deres Skikkelse gaar Opløsning i Møde, Dødsriget er deres Bolig. (Sheol )
Onlar sürü kimi ölülər diyarına aparılar, Onları ölüm otarar. Səhər açılanda əməlisalehlər onlara hakim olar. Yurd-yuvasından uzaq bir yerdə, ölülər diyarında Cəsədləri çürüyüb qalar. (Sheol )
15 Men Gud udløser min Sjæl af Dødsrigets Haand, thi han tager mig til sig. (Sela) (Sheol )
Amma Allah ölülər diyarının əlindən canımı qurtaracaq, Məni oradan alacaq. (Sela) (Sheol )
16 Frygt ej, naar en Mand bliver rig, naar hans Huses Herlighed øges;
Qorxma bir adam varlı olanda, Evinə sərvət yığılanda.
17 thi intet tager han med i Døden, hans Herlighed følger ham ikke.
Çünki öləndə heç nə apara bilməz, Sərvəti ardınca getməz.
18 Priser han end i Live sig selv: »De lover dig for din Lykke!« —
Sağ ikən özünü xoşbəxt saysa da, Uğur qazananda təriflənsə də,
19 han vandrer til sine Fædres Slægt, der aldrig faar Lyset at skue.
Ata-babalarının yanına gedəcək, Sonsuzadək orada işıq görməyəcək.
20 Den, som lever i Herlighed, men uden Forstand, han er som Dyrene, der forgaar.
İnsan dəyərli olsa da, anlamır, Həlak olan heyvana oxşayır.