< Salme 48 >
1 En Sang. En Salme af Koras Sønner.
Jabahinake t’Iehovà, vaho rengeñe mb’añ’abo; an-drovan’ Añaharen-tikañe, i vohi’e miavakey.
2 Stor og højlovet er vor Gud i sin Stad.
Fanjàka an-toe’e eo, ty hafalea’ ty tane toy, ty vohi’ i Tsiône añ’ila’e avaratse ey, ty rova’ i Mpanjaka hinakinakey.
3 Smukt løfter sig hans hellige Bjerg, al Jordens Fryd, Zions Bjerg i det højeste Nord, den store Konges By.
I Andrianañahare an-kijoli’ey, ty nampandrèndreke t’ie ro fipalirañe.
4 Som Værn gjorde Gud sig kendt i dens Borge.
Hehe, nifanontoñe o mpanjakao, nitrao-pionjoñe mb’etoañe,
5 Thi Kongerne samlede sig, rykked frem tilsammen;
Nioni’ iereo; le nilatsa; nangetraketrake, vaho nitriban-day.
6 de saa og tav paa Stedet, flyed i Angst,
Namihiñe iareo ty fihondrahondra, ninivonivotse hoe ampela mitsongo.
7 af Rædsel grebes de brat, af Veer som en, der føder.
I tiok’ atiñanañey ty ampivaletrahe’o o lakam-bein-Tarsiseo.
8 Med Østenstormen knuser du Tarsisskibe.
Hambañe amy jinanjin-tikañey ty nionin-tika an-drova’ Iehovà’ i Màroy, an-drovan’ Añaharentikañe ao; ee t’ie hajadon’ Añahare tsy ho modo nainai’ey. Selà
9 Som vi havde hørt det, saa vi det selv i Hærskarers HERRES By, i vor Guds By; til evig Tid lader Gud den staa. (Sela)
Nitsakorea’ay ty fiferenaiña’o ry Andrianañahare añivo’ i anjomba’o miavakey.
10 I din Helligdom tænker vi, Gud, paa din Miskundhed;
Manahake i tahina’oy ry Andrianañahare, ty fandrengeañe Azo, pak’ añ’olo’ ty tane toy; lifo-kavantañañe ty fità’o havana.
11 som dit Navn saa lyder din Pris til Jordens Grænser. Din højre er fuld af Retfærd,
Ampifaleo i vohitse Tsiôney, ampirebeho o anak’ ampela’ Iehodào ty amo fizakà’oo.
12 Zions Bjerg fryder sig, Judas Døtre jubler over dine Domme.
Mañariaria amy Tsiône, ikariokarioho, volilio o fitilik-abo’eo,
13 Drag rundt om Zion, gaa rundt og tæl dets Taarne,
Hehe o kijoli’eo, rangao o fitalakesañ’abo’eo; hahatalilia’o i tariratse mandimbey.
14 læg Mærke til dets Ringmur, gaa gennem dets Borge, at I kan melde Slægten, der kommer: Saadan er Gud, vor Gud for evigt og altid, han skal lede os. Al-mut.
Izay t’i Andrianañahare, Andrianañaharen-tikañey, nainai’e donia. Ie ty hiaolo antikañe pak’an-kavilasy.