Salme 45

1 Til Sangmesteren. Til Liljerne. Af Koras Sønner. En Maskil. En Sang om Kærlighed.

Toy pusok ket agluplupias iti naimbag a banag; ibasak iti napigsa dagiti sasao nga insuratko maipapan iti ari; toy dilak ti pangsurat iti naalibtak a mannurat.

2 Mit Hjerte svulmer af liflige Ord, jeg kvæder mit Kvad til Kongens Pris, som Hurtigskriverens Pen er min Tunge.

Natartarakika ngem dagiti annak ti tattao; naibukbok ti parabur iti bibigmo; isu nga ammomi a binendisionannaka ti Dios iti agnanayon.

3 Den skønneste er du af Menneskens Børn, Ynde er udgydt paa dine Læber, derfor velsignede Gud dig for evigt.

Isuotmo ti kampilam iti luppom, maysa a nabileg, iti dayag ken kinatan-okmo.

4 Omgjord din Lænd med Sværdet, o Helt,

Iti kinatan-okmo agsakayka a sibaballigi gapu iti kinamatalek, kinaemma, ken kinalinteg; isuronaka ti makannawan nga imam kadagiti nakabutbuteng a banbanag.

5 Lykken følge din Højhed og Hæder, far frem for Sandhedens Sag, for Ydmyghed og Retfærd, din højre lære dig frygtelige Ting!

Natadem dagiti panam, agpakleb dagiti tattao kenka; salputen dagiti panam ti puso dagiti kabusor ti ari.

6 Dine Pile er hvæssede, Folkeslag falder for din Fod, Kongens Fjender rammes i Hjertet.

Ti tronom, O Dios, ket agnanayon ken awan patinggana; ti setro iti hustisia ti setro iti pagariam.

7 Din Trone, o Gud, staar evigt fast, en Retfærds Stav er din Kongestav.

Inayatmo ti kinalinteg ken ginuram ti kinadakes; ngarud, ti Dios a Diosmo, ket pinulotannaka iti lana ti kinaragsak a nalablabes ngem kadagiti kakaduam.

8 Du elsker Ret og hader Uret; derfor salvede Gud, din Gud, dig med Glædens Olie fremfor dine Fæller,

Amin a pagan-anaymo ket agayamuom iti mirra, aloe, ken kasia; iti uneg ti marfil a palasio liwliwaennaka dagiti de-kuerdas a pagtokaran.

9 af Myrra, Aloe og Kassia dufter alle dine Klæder. Du glædes ved Strengeleg fra Elfenbenshaller,

Dagiti babbai nga annak dagiti ari ket kadua dagiti agkakadayaw a nobiam; agtaktakder iti makannawan nga imam ti reyna a nakawesan iti adda balitokna manipud iti Ofir.

10 Kongedøtre staar i kostbare Klæder, Dronningen i Ofirguldets Skrud ved din højre.

Dumngegka, anak a babai, ipangagmo ken yallingagmo ti lapayagmo; lipatem dagiti tattaom ken ti balay ti amam.

11 Hør, min Datter, opmærksomt og bøj dit Øre: Glem dit Folk og din Faders Hus,

Iti kasta a wagas, tarigagayanto ti ari ti kinapintasmo; amom isuna; raemem isuna.

12 at Kongen maa attraa din Skønhed, thi han er din Herre.

Addanto sadiay ti anak a babai ti Tiro nga adda sagutna; dagiti nababaknang kadagiti tattao ket dumawatdanto iti pabor kenka.

13 Tyrus's Datter skal hylde dig med Gaver, Folkets Rigmænd bejle til din Yndest.

Ti anak ti ari a babai nga adda iti palasio ket nakapinpintas unay; ti pagan-anayna ket naaramid nga adda balitokna.

14 Idel Pragt er Kongedatteren, hendes Dragt er Perler, stukket i Guld;

Maitulodto isuna a nakakawes iti naburdaan a bado iti ayan ti ari; dagiti birhen, ti kakaduana a sumarsaruno kenkuana, ket maiyegto kenka.

15 fulgt af Jomfruer føres hun frem i broget Pragt, Veninderne fører hende hen til Kongen.

Sumrekdanto iti palasio ti ari; maituloddanto iti kinaragsak ken kinarag-o.

16 De føres frem under Glæde og Jubel, holder deres Indtog i Kongens Palads.

Iti lugar dagiti ammayo sumukatto dagiti annakmo, a pagbalinemto ida a prinsipe iti entero a daga.

17 Dine Sønner træde ind i dine Fædres Sted, sæt dem til Fyrster rundt i Landet! Jeg vil minde om dit Navn fra Slægt til Slægt; derfor skal Folkene love dig evigt og altid.

Pagbalinekto ti naganmo a nalatak iti amin a kaputotan; iti kasta, pagyamanandakanto dagiti amin tattao iti agnanayon ken awan patinggana.