Salme 38

1 En Salme af David. Lehazkir.

Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.

2 HERRE, revs mig ej i din Vrede, tugt mig ej i din Harme!

Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.

3 Thi dine Pile sidder i mig, din Haand har lagt sig paa mig.

Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.

4 Intet er karskt paa min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.

5 thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.

6 Mine Saar baade stinker og raadner, for min Daarskabs Skyld gaar jeg bøjet;

Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.

7 jeg er saare nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.

8 Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt paa min Krop,

Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.

9 jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vaande.

Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.

10 HERRE, du kender al min Attraa, mit Suk er ej skjult for dig;

Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.

11 mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.

12 For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjernt;

Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.

13 de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Raad om Fordærv, de tænker Dagen igennem paa Svig.

Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.

14 Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej aabner sin Mund,

I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.

15 som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.

16 Thi til dig staar mit Haab, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.

17 naar jeg siger: »Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!«

Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.

18 Thi jeg staar allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.

19 thi jeg maa bekende min Skyld, maa sørge over min Synd.

Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.

20 Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.

21 som lønner mig godt med ondt, som staar mig imod, fordi jeg søger det gode.

Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.

22 HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!

Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.