Salme 38

1 En Salme af David. Lehazkir.

Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

2 HERRE, revs mig ej i din Vrede, tugt mig ej i din Harme!

Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.

3 Thi dine Pile sidder i mig, din Haand har lagt sig paa mig.

Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.

4 Intet er karskt paa min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.

5 thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.

6 Mine Saar baade stinker og raadner, for min Daarskabs Skyld gaar jeg bøjet;

Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.

7 jeg er saare nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.

8 Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt paa min Krop,

Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.

9 jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vaande.

Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

10 HERRE, du kender al min Attraa, mit Suk er ej skjult for dig;

Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

11 mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.

12 For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjernt;

I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.

13 de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Raad om Fordærv, de tænker Dagen igennem paa Svig.

Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.

14 Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej aabner sin Mund,

I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.

15 som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!

16 Thi til dig staar mit Haab, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.

17 naar jeg siger: »Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!«

Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.

18 Thi jeg staar allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.

19 thi jeg maa bekende min Skyld, maa sørge over min Synd.

Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:

20 Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.

21 som lønner mig godt med ondt, som staar mig imod, fordi jeg søger det gode.

Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.

22 HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!

Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!