Salme 38

1 En Salme af David. Lehazkir.

مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.

2 HERRE, revs mig ej i din Vrede, tugt mig ej i din Harme!

تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.

3 Thi dine Pile sidder i mig, din Haand har lagt sig paa mig.

در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

4 Intet er karskt paa min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.

5 thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.

6 Mine Saar baade stinker og raadner, for min Daarskabs Skyld gaar jeg bøjet;

به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.

7 jeg er saare nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.

8 Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt paa min Krop,

تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

9 jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vaande.

خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.

10 HERRE, du kender al min Attraa, mit Suk er ej skjult for dig;

قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.

11 mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.

12 For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjernt;

آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.

13 de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Raad om Fordærv, de tænker Dagen igennem paa Svig.

من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.

14 Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej aabner sin Mund,

مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.

15 som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.

16 Thi til dig staar mit Haab, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.

17 naar jeg siger: »Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!«

نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

18 Thi jeg staar allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.

19 thi jeg maa bekende min Skyld, maa sørge over min Synd.

دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.

20 Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

21 som lønner mig godt med ondt, som staar mig imod, fordi jeg søger det gode.

خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

22 HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!

ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!