Salme 38

1 En Salme af David. Lehazkir.

Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.

2 HERRE, revs mig ej i din Vrede, tugt mig ej i din Harme!

Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.

3 Thi dine Pile sidder i mig, din Haand har lagt sig paa mig.

Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.

4 Intet er karskt paa min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;

Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.

5 thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.

Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.

6 Mine Saar baade stinker og raadner, for min Daarskabs Skyld gaar jeg bøjet;

Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.

7 jeg er saare nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.

Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.

8 Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt paa min Krop,

Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.

9 jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vaande.

Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.

10 HERRE, du kender al min Attraa, mit Suk er ej skjult for dig;

Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.

11 mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.

Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.

12 For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjernt;

Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.

13 de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Raad om Fordærv, de tænker Dagen igennem paa Svig.

Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.

14 Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej aabner sin Mund,

Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.

15 som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.

Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.

16 Thi til dig staar mit Haab, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,

Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.

17 naar jeg siger: »Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!«

Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.

18 Thi jeg staar allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;

Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.

19 thi jeg maa bekende min Skyld, maa sørge over min Synd.

Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.

20 Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,

Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.

21 som lønner mig godt med ondt, som staar mig imod, fordi jeg søger det gode.

Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.

22 HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!

Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!