Salme 38
1 En Salme af David. Lehazkir.
Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.
2 HERRE, revs mig ej i din Vrede, tugt mig ej i din Harme!
Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.
3 Thi dine Pile sidder i mig, din Haand har lagt sig paa mig.
Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.
4 Intet er karskt paa min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;
Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.
5 thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.
Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.
6 Mine Saar baade stinker og raadner, for min Daarskabs Skyld gaar jeg bøjet;
Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.
7 jeg er saare nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.
Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.
8 Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt paa min Krop,
Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.
9 jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vaande.
Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.
10 HERRE, du kender al min Attraa, mit Suk er ej skjult for dig;
Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.
11 mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.
Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.
12 For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjernt;
Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.
13 de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Raad om Fordærv, de tænker Dagen igennem paa Svig.
Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.
14 Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej aabner sin Mund,
Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.
15 som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.
Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!
16 Thi til dig staar mit Haab, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,
Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.
17 naar jeg siger: »Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!«
Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.
18 Thi jeg staar allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;
Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.
19 thi jeg maa bekende min Skyld, maa sørge over min Synd.
Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.
20 Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,
Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.
21 som lønner mig godt med ondt, som staar mig imod, fordi jeg søger det gode.
Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!
22 HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig, il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!
Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!
