Salme 35

1 Af David. HERRE, træt med dem, der trætter med mig, strid imod dem, der strider mod mig,

Mazmur Daud. TUHAN, lawanlah orang yang melawan aku, perangilah orang yang memerangi aku.

2 grib dit Skjold og dit Værge, rejs dig og hjælp mig,

Ambillah utar-utar dan perisai-Mu, dan bangkitlah menolong aku.

3 tag Spyd og Økse frem mod dem, der forfølger mig, sig til min Sjæl: »Jeg er din Frelse!«

Angkatlah lembing dan tombak-Mu untuk melawan orang yang mengejar aku. Katakanlah kepadaku bahwa Engkau penyelamatku.

4 Lad dem beskæmmes og blues, som vil mig til Livs, og de, der ønsker mig ondt, lad dem rødmende vige,

Biarlah orang yang mau membunuh aku dikalahkan dan dipermalukan. Biarlah orang yang berkomplot melawan aku mundur dengan kebingungan.

5 de blive som Avner for Vinden, og HERRENS Engel nedstøde dem,

Biarlah mereka diburu malaikat TUHAN, seperti sekam dihamburkan angin.

6 deres Vej blive mørk og glat, og HERRENS Engel forfølge dem!

Biarlah mereka dikejar malaikat TUHAN di jalan yang gelap dan licin.

7 Thi uden Grund har de sat deres Garn for mig, gravet min Sjæl en Grav.

Percuma mereka memasang perangkap bagiku atau menggali lubang untuk menangkap aku.

8 Lad Undergang uventet ramme ham, lad Garnet, han satte, hilde ham selv, lad ham falde i Graven.

Biarlah mereka ditimpa kebinasaan dengan tidak disangka-sangka. Biarlah mereka tertangkap dalam perangkapnya sendiri lalu jatuh dan binasa.

9 Min Sjæl skal juble i HERREN, glædes ved hans Frelse,

Maka aku bersorak-sorak karena TUHAN, hatiku gembira sebab Ia menyelamatkan aku.

10 alle mine Ledemod sige: »HERRE, hvo er som du, du, som frelser den arme fra hans Overmand, den arme og fattige fra Røveren!«

Dengan segenap hati aku berkata, "TUHAN, Engkau tak ada bandingnya! Engkau melepaskan yang lemah dari yang kuat, yang miskin dan sengsara dari penindasnya."

11 Falske Vidner staar frem, de spørger mig om, hvad jeg ej kender til;

Saksi-saksi jahat bangkit melawan aku, dan menuduh aku melakukan hal-hal yang tidak kuketahui.

12 de lønner mig godt med ondt, min Sjæl er forladt.

Kebaikanku mereka balas dengan kejahatan; aku tenggelam dalam keputusasaan.

13 Da de var syge, gik jeg i Sæk, med Faste spæged jeg mig, jeg bad med sænket Hoved,

Waktu mereka sakit, aku sedih dan tidak makan; aku berdoa dengan menundukkan kepala,

14 som var det en Ven eller Broder; jeg gik, som sørged jeg over min Moder, knuget af Sorg.

seperti mendoakan seorang saudara atau seorang sahabat karib. Aku tunduk menangisi mereka, seolah aku berkabung untuk ibuku sendiri.

15 Men nu jeg vakler, glæder de sig, de stimler sammen, Uslinger, fremmede for mig, stimler sammen imod mig, haaner mig uden Ophør;

Tetapi waktu aku susah, mereka senang, dan berkerumun melawan aku. Mereka berjalan terpincang-pincang untuk menghina aku.

16 for min Venlighed dænger de mig med Haan, de skærer Tænder imod mig.

Mereka terus mengolok-olok seorang lumpuh, dan memandang aku dengan benci.

17 Herre, hvor længe vil du se til? Frels dog min Sjæl fra deres Brøl, min eneste fra Løver.

Sampai kapan, ya TUHAN, sampai kapan Engkau hanya memandang saja? Selamatkanlah aku dari serangan mereka, luputkanlah nyawaku dari singa-singa itu.

18 Jeg vil takke dig i en stor Forsamling, love dig blandt mange Folk.

Maka aku akan bersyukur kepada-Mu di tengah umat-Mu, dan memuji nama-Mu dalam pertemuan mereka.

19 Lad ej dem, som med Urette er mine Fjender, glæde sig over mig, lad ej dem, som hader mig uden Grund, sende spotske Blikke!

Jangan membiarkan aku dipermainkan oleh orang yang memusuhi aku tanpa sebab. Jangan membiarkan aku disoraki oleh orang yang membenci aku tanpa alasan.

20 Thi de taler ej Fred, mod de stille i Landet udtænker de Svig;

Bicara mereka tidak ramah; mereka merencanakan penipuan terhadap orang yang hidup rukun.

21 de spærrer Munden op imod mig og siger: »Ha, ha! Vi saa det med egne Øjne!«

Mereka berteriak-teriak kepadaku dan berkata bahwa mereka sudah melihat perbuatanku.

22 Du saa det, HERRE, vær ikke tavs, Herre, hold dig ej borte fra mig;

Tetapi Engkau, TUHAN, telah melihatnya; janganlah berdiam diri, ya TUHAN, janganlah jauh daripadaku.

23 rejs dig, vaagn op for min Ret, for min Sag, min Gud og Herre,

Bangkitlah membela perkaraku, ya Allahku dan Tuhanku, tolonglah aku!

24 døm mig efter din Retfærd, HERRE, min Gud, lad dem ikke glæde sig over mig

Belalah aku, sebab Engkau adil, ya TUHAN Allahku, jangan biarkan musuh menyoraki aku.

25 Og sige i Hjertet: »Ha! som vi ønsked!« lad dem ikke sige: »Vi slugte ham!«

Jangan biarkan mereka berkata dalam hati, "Syukur, kita sudah menghabiskan nyawanya. Keinginan kita sudah terkabul!"

26 Til Skam og Skændsel blive enhver, hvem min Ulykke glæder; lad dem, der hovmoder sig over mig, hyldes i Spot og Spe.

Biarlah orang yang senang melihat sengsaraku menjadi bingung dan mendapat malu. Biarlah orang yang menyombongkan diri terhadapku dihina dan dipermalukan.

27 Men de, der vil min Ret, lad dem juble og glæde sig, stadigen sige: »Lovet være HERREN, som under sin Tjener Fred!«

Semoga orang yang ingin melihat aku dibenarkan bersorak dan bergembira. Semoga mereka berulang-ulang berkata, "Sungguh agunglah TUHAN! Ia menginginkan keselamatan hamba-Nya!"

28 Min Tunge skal forkynde din Retfærd, Dagen igennem din Pris.

Maka aku akan mewartakan keadilan-Mu, dan memuji Engkau sepanjang hari.