Salme 25

1 Af David. HERRE, jeg løfter min Sjæl til dig,

Ko e Saame ʻa Tevita. ‌ʻE Sihova, ʻoku ou hiki hake hoku laumālie kiate koe.

2 min Gud, jeg stoler paa dig, lad mig ikke beskæmmes, lad ej mine Fjender fryde sig over mig.

‌ʻE hoku ʻOtua, ʻoku ou falala kiate koe: ʻoua naʻa ke tuku au ke u mā, pea ʻoua naʻa fiefia hoku ngaahi fili ʻiate au.

3 Nej, ingen som bier paa dig, skal beskæmmes; beskæmmes skal de, som er troløse uden Grund.

‌ʻIo, ke ʻoua naʻa mā ha tokotaha ʻoku tatali kiate koe: tuku ke mā ʻakinautolu ʻoku fai angahala ko e pauʻu pē.

4 Lad mig kende dine Veje, HERRE, lær mig dine Stier.

Fakahā kiate au, ʻE Sihova, ho ngaahi hala; ako kiate au ho ngaahi hāʻeleʻanga.

5 Led mig paa din Sandheds Vej og lær mig, thi du er min Frelses Gud; jeg bier bestandig paa dig.

Tataki au ʻi hoʻo moʻoni, mo akonakiʻi au: he ko koe ko e ʻOtua ʻo ʻeku moʻui, ʻoku ou tatali kiate koe ʻi he ʻaho kotoa.

6 HERRE, kom din Barmhjertighed i Hu og din Naade, den er jo fra Evighed af.

‌ʻE Sihova, ke ke manatu ki hoʻo ngaahi ʻaloʻofa mo hoʻo ʻofa mataʻatā pe; he ʻoku talu mei muʻa ia.

7 Mine Ungdomssynder og Overtrædelser komme du ikke i Hu, men efter din Miskundhed kom mig i Hu, for din Godheds Skyld, o HERRE!

‌ʻOua naʻa ke manatuʻi ʻae ngaahi angahala ʻi heʻeku kei siʻi, mo ʻeku ngaahi talangataʻa: ka ke manatu kiate au, ʻE Sihova, ʻo fakatatau ki hoʻo ʻaloʻofa koeʻuhi ko hoʻo angalelei.

8 God og oprigtig er HERREN, derfor viser han Syndere Vejen.

‌ʻOku angalelei mo angatonu ʻa Sihova, ko ia te ne akonakiʻi ai ʻae kau angahala ʻi he hala.

9 Han vejleder ydmyge i det, som er ret, og lærer de ydmyge sin Vej.

Te ne tataki ʻae angamalū ʻi he fakamaau: te ne ako hono hala ki he angavaivai.

10 Alle HERRENS Stier er Miskundhed og Trofasthed for dem, der holder hans Pagt og hans Vidnesbyrd.

Ko e ngaahi hala kotoa pē ʻo Sihova ko e ʻaloʻofa mo e moʻoni kiate kinautolu ʻoku tauhi ʻene fuakava mo ʻene ngaahi fakamoʻoni.

11 For dit Navns Skyld, HERRE, tilgive du min Brøde, thi den er stor.

‌ʻE Sihova, ko e meʻa ʻi ho huafa, ke ke fakamolemole ʻeku hia; he ʻoku lahi ia.

12 Om nogen frygter HERREN, ham viser han den Vej, han skal vælge;

Ko hai ʻae tangata ʻoku manavahē kia Sihova? Te ne akonakiʻi ia ʻi he hala te ne fili.

13 selv skal han leve i Lykke og hans Sæd faa Landet i Eje.

‌ʻE nofomaʻu hono laumālie ʻi he lelei; pea ʻe maʻu ʻe hono hako ʻae fonua.

14 Fortroligt Samfund har HERREN med dem, der frygter ham, og han kundgør dem sin Pagt.

Ko e finangalo fufū ʻo Sihova ʻoku ʻiate kinautolu ʻoku manavahē kiate ia; pea te ne fakahā kiate kinautolu ʻene fuakava.

15 Mit Øje er stadig vendt imod HERREN, thi han frier mine Fødder af Snaren.

‌ʻOku hanga atu maʻuaipē hoku mata kia Sihova, he ko ia te ne toʻo hoku vaʻe mei he kupenga.

16 Vend dig til mig og vær mig naadig, thi jeg er ene og arm.

Ke ke fofonga mai kiate au, mo ke ʻaloʻofa kiate au; he ʻoku ou paea mo mamahi.

17 Let mit Hjertes Trængsler og før mig ud af min Nød.

Kuo tupu ʻo lahi ʻae ngaahi mamahi ʻo hoku loto; ke ke ʻomi au mei heʻeku ngaahi mamahi.

18 Se hen til min Nød og min Kvide og tilgiv alle mine Synder.

Ke ke ʻafio ki hoku mahaki mo ʻeku mamahi; pea fakamolemole ʻeku angahala kotoa pē.

19 Se hen til mine Fjender, thi de er mange og hader mig med Had uden Grund.

‌ʻAfio ki hoku ngaahi fili; he ʻoku nau tokolahi; pea ʻoku nau fehiʻa kiate au ʻi he fehiʻa lahi.

20 Vogt min Sjæl og frels mig, jeg lider paa dig, lad mig ikke beskæmmes.

Ke ke tauhi hoku laumālie, mo fakamoʻui au: ʻoua naʻa ke tuku au ke u mā; he ʻoku ou falala kiate koe.

21 Lad Uskyld og Retsind vogte mig, thi jeg bier paa dig, HERRE.

Ke fakamoʻui au ʻe he haohaoa mo e angatonu; he ʻoku ou tatali kiate koe.

22 Forløs, o Gud, Israel af alle dets Trængsler!

‌ʻE ʻOtua, ke ke huhuʻi ʻa ʻIsileli mei heʻene ngaahi mamahi kotoa pē.