Salme 22

1 Til Sangmesteren. Efter »Morgenrødens Hind«. En Salme af David.

Dios ko, Dios ko, nganong gibi yaan mo ako? Ngano nga halayo ka kaayo gikan sa pagtabang kanako, ug sa mga pulong sa akong pag-agulo?

2 Min Gud, min Gud, hvorfor har du forladt mig? Mit Skrig til Trods er Frelsen mig fjern.

Oh Dios ko, nagatu-aw ako sa adlaw, apan wala ka magapatalinghug kanako; Ug sa panahon sa kagabhion, ug wala ako magahilum.

3 Min Gud, jeg raaber om Dagen, du svarer ikke, om Natten, men finder ej Hvile.

Apan ikaw balaan man, Oh ikaw nga nagapuyo sa taliwala sa mga pagdayeg sa Israel.

4 Og dog er du den hellige, som troner paa Israels Lovsange.

Kanimo mingsalig ang among mga amahan: Mingsalig (sila) ug ikaw nagluwas kanila.

5 Paa dig forlod vore Fædre sig, forlod sig, og du friede dem;

Mingtu-aw (sila) kanimo, ug giluwas (sila) Minglaum (sila) kanimo, ug (sila) wala ibutang sa kaulawan.

6 de raabte til dig og frelstes, forlod sig paa dig og blev ikke til Skamme.

Apan ako usa ka ulod, ug dili tawo; Usa ka kaulawan sa mga tawo, ug tinamay sa katawohan.

7 Men jeg er en Orm og ikke en Mand, til Spot for Mennesker, Folk til Spe;

Ang tanan nga nakakita kanako nagakatawa sa pagtamay kanako: Gibudlot ang ilang ngabil, ginalingolingo ang ilang ulo, nga nagaingon:

8 alle, der ser mig, haaner mig, vrænger Mund og ryster paa Hovedet:

Itugyan mo ang imong kaugalingon kang Jehova; siya paluwasa kaniya: Siya patabanga kaniya sanglit siya nagapahimuot kaniya.

9 »Han har væltet sin Sag paa HERREN; han fri ham og frelse ham, han har jo Velbehag i ham.«

Apan ikaw mao ang nagkuha kanako gikan sa tagoangkan; Ikaw ang nagpasalig kanako sa diha pa ako sa mga suso sa akong inahan.

10 Ja, du drog mig af Moders Liv, lod mig hvile trygt ved min Moders Bryst;

Kanimo nahimugso ako gikan sa tagoangkan; Ikaw mao ang akong Dios Sukad ianak ako sa akong inahan.

11 paa dig blev jeg kastet fra Moders Skød, fra Moders Liv var du min Gud.

Ayaw pagpahilayo kanako; kay ang kasamok haduol; Kay walay bisan kinsa nga magatabang.

12 Vær mig ikke fjern, thi Trængslen er nær, og ingen er der, som hjælper!

Gilibutan ako sa daghanan nga mga vaca nga lake; Mga kusganon nga mga vaca nga lake sa Basan ang nanaglibut kanako.

13 Stærke Tyre staar omkring mig, Basans vældige omringer mig,

Ginganga nila kanako ang ilang baba, Ingon sa manunubad ug sa nagangulob nga leon.

14 spiler Gabet op imod mig som rovgridske, brølende Løver.

Gibubo ako sama sa tubig, Ug ang tanan ko nga kabukogan nangalisa: Ang akong kasingkasing sama sa talo; Kini natunaw sa sulod nako.

15 Jeg er som Vand, der er udgydt, alle mine Knogler skilles, mit Hjerte er blevet som Voks, det smelter i Livet paa mig;

Miuga sama sa usa ka bika ang akong kusog; Ug ang akong dila mitapot sa akong mga apapangig; Ug gidala mo ako ngadto sa abug sa kamatayon.

16 min Gane er tør som et Potteskaar, til Gummerne klæber min Tunge, du lægger mig ned i Dødens Støv.

Kay ang mga iro nanaglibut kanako: Usa ka panon sa mamumuhat sa kadautan nanaglikus kanako; Gipalagbasan nila ang akong mga kamot ug ang akong mga tiil.

17 Thi Hunde staar omkring mig, onde i Flok omringer mig, de har gennemboret mine Hænder og Fødder,

Arang ko nga maisip ang tanan ko nga mga bukog. (Sila) nagatan-aw ug nagatutok kanako;

18 jeg kan tælle alle mine Ben; med Skadefryd ser de paa mig.

Gibahinbahin nila ang akong mga bisti sa taliwala nila, Ug sa akong kupo nanagrifa (sila)

19 Mine Klæder deler de mellem sig, om Kjortelen kaster de Lod.

Apan ikaw, Oh Jehova, dili ka magpahilayo: Oh ikaw nga magtatabang, dumali ka sa pagtabang kanako.

20 Men du, o HERRE, vær ikke fjern, min Redning, il mig til Hjælp!

Luwason mo ang akong kalag gikan sa espada, Ang akong minahal nga kinabuhi gikan sa gahum sa iro.

21 Udfri min Sjæl fra Sværdet, min eneste af Hundes Vold!

Luwasa ako gikan sa baba sa leon; Oo, gikan sa mga sungay sa mga ihalas nga vaca ikaw nagatubag kanako.

22 Frels mig fra Løvens Gab, fra Vildoksens Horn! Du har bønhørt mig.

Igapahayag ko ang imong ngalan ngadto sa akong kaigsoonan; Sa kinataliwad-an sa katilingban pagadayegon ko ikaw.

23 Dit Navn vil jeg kundgøre for mine Brødre, prise dig midt i Forsamlingen:

Kamo nga nahadlok kang Jehova, dayegon ninyo siya; Ngatanan kamo nga kaliwat ni Jacob, himayaon ninyo siya; Ug tumindog sa kataha tungod kaniya, ngatanan kamo nga kaliwat sa Israel.

24 »I, som frygter HERREN, pris ham, ær ham; al Jakobs Æt, bæv for ham, al Israels Æt!

Kay wala niya pagtamaya ni pagdumti ang kagul-anan sa sinakit; Wala usab pagtagoa gikan kaniya ang iyang nawong; Apan sa diha nga nagtu-aw sa iya ngadto kaniya, iyang gipatalinghugan siya.

25 Thi han foragtede ikke, forsmaaede ikke den armes Raab, skjulte ikke sit Aasyn for ham, men hørte, da han raabte til ham!«

Mahitungod kanimo nagaabut ang akong pagdayeg sa kinataliwadan sa daku nga katilingban: Akong pagatumanon ang akong mga panaad sa atubangan sa mga nangahadlok kaniya.

26 Jeg vil synge din Pris i en stor Forsamling, indfri mine Løfter iblandt de fromme;

Ang maaghup magakaon ug mabusog; Magadayeg kang Jehova (sila) nga nagapangita kaniya; Palungtara ang inyong kasingkasing sa walay katapusan.

27 de ydmyge skal spise og mættes; hvo HERREN søger, skal prise ham; deres Hjerte leve for evigt!

Ang tanang mga kinatumyan sa yuta mahinumdum ug managbalik ngadto kang Jehova; Ug ang tanang mga kabanayan sa mga kanasuran managsimba sa atubangan mo.

28 Den vide Jord skal mærke sig det og omvende sig til HERREN, og alle Folkenes Slægter skal tilbede for hans Aasyn;

Kay iya ni Jehova ang gingharian; Ug siya mao ang magmamando ibabaw sa mga nasud,

29 thi HERRENS er Riget, han er Folkenes Hersker.

Ang tanang mga matambok sa yuta magakaon ug magasimba (sila) Ngatanan (sila) nga nanaug ngadto sa abug manghapa sa atubangan niya, Bisan siya nga dili arang makatipig sa iyang kalag nga buhi.

30 De skal tilbede ham alene, alle Jordens mægtige; de skal bøje sig for hans Aasyn, alle, der nedsteg i Støvet og ikke holdt deres Sjæl i Live.

Usa ka kaliwat magaalagad kaniya; Kini igasugilon ni Jehova ngadto sa sunod nga kaliwatan.

31 Ham skal Efterkommerne tjene; om HERREN skal tales til Slægten, der kommer; de skal forkynde et Folk, der fødes, hans Retfærd. Thi han greb ind.

Mangabut (sila) ug managmantala mahatungod sa iyang pagkamatarung Ngadto sa usa ka katawohan nga matawo, nga siya nagbuhat niini.