Salme 2

1 Hvorfor fnyser Hedninger, hvi pønser Folkefærd paa, hvad faafængt er?

Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

2 Jordens Konger rejser sig, Fyrster samles til Raad mod HERREN og mod hans Salvede:

Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

3 »Lad os sprænge deres Baand og kaste Rebene af os!«

Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

4 Han, som troner i Himlen, ler, Herren, han spotter dem.

Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

5 Saa taler han til dem i Vrede, forfærder dem i sin Harme:

Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

6 »Jeg har dog indsat min Konge paa Zion, mit hellige Bjerg!«

Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

7 Jeg kundgør HERRENS Tilsagn. Han sagde til mig: »Du er min Søn, jeg har født dig i Dag!

Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

8 Bed mig, og jeg giver dig Hedningefolk til Arv og den vide Jord i Eje;

Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

9 med Jernspir skal du knuse dem og sønderslaa dem som en Pottemagers Kar!«

Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

10 Og nu, I Konger, vær kloge, lad eder raade, I Jordens Dommere,

Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

11 tjener HERREN i Frygt, fryd jer med Bæven!

Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

12 Kysser Sønnen, at ikke han vredes og I forgaar! Snart blusser hans Vrede op. Salig hver den, der lider paa ham!

Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.