Salme 2

1 Hvorfor fnyser Hedninger, hvi pønser Folkefærd paa, hvad faafængt er?

Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

2 Jordens Konger rejser sig, Fyrster samles til Raad mod HERREN og mod hans Salvede:

Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

3 »Lad os sprænge deres Baand og kaste Rebene af os!«

Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

4 Han, som troner i Himlen, ler, Herren, han spotter dem.

Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

5 Saa taler han til dem i Vrede, forfærder dem i sin Harme:

Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

6 »Jeg har dog indsat min Konge paa Zion, mit hellige Bjerg!«

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

7 Jeg kundgør HERRENS Tilsagn. Han sagde til mig: »Du er min Søn, jeg har født dig i Dag!

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

8 Bed mig, og jeg giver dig Hedningefolk til Arv og den vide Jord i Eje;

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

9 med Jernspir skal du knuse dem og sønderslaa dem som en Pottemagers Kar!«

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

10 Og nu, I Konger, vær kloge, lad eder raade, I Jordens Dommere,

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

11 tjener HERREN i Frygt, fryd jer med Bæven!

Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

12 Kysser Sønnen, at ikke han vredes og I forgaar! Snart blusser hans Vrede op. Salig hver den, der lider paa ham!

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.