< Salme 19 >
1 Til Sangmesteren. En Salme af David.
Ki he Takimuʻa, ko e Saame ʻa Tevita. ʻOku fakahā ʻe he ngaahi langi ʻae nāunau ʻoe ʻOtua; pea ʻoku fakahā ʻe he ʻatā ʻae ngāue ʻa hono nima.
2 Himlen forkynder Guds Ære, Hvælvingen kundgør hans Hænders værk.
ʻOku lea ʻe he ʻaho ki he ʻaho, pea fakahā ʻe he pō ki he pō ʻae ʻilo.
3 Dag bærer Bud til Dag, Nat lader Nat det vide.
ʻOku ʻikai ha leʻo pe ha lea, ʻoku taʻeongoʻi honau leʻo.
4 Uden Ord og uden Tale, uden at Lyden høres,
Kuo hoko ʻenau fua ki he fonua kotoa pē, mo ʻenau ngaahi lea ki he ngataʻanga ʻo māmani. Kuo fokotuʻu ʻe ia ʻi ai ʻae nofoʻanga ki he laʻā,
5 naar Himlens Røst over Jorden vide, dens Tale til Jorderigs Ende. Paa Himlen rejste han Solen et Telt;
ʻAia ʻoku hangē ko e tangata taʻane ʻoku haʻu mei hono potu teuteu, pea fiefia ʻo hangē ko e tangata mālohi ke fakapuepue.
6 som en Brudgom gaar den ud af sit Kammer, er glad som en Helt ved at løbe sin Bane,
Ko hono hopoʻanga ʻoku mei he ngataʻanga ʻoe langi, mo hono ʻaluʻanga ki hono ngaahi ngataʻanga: pea ʻoku ʻikai ha meʻa ʻe taha ʻe lilo ʻi hono mafana.
7 rinder op ved Himlens ene Rand, og dens Omløb naar til den anden. Intet er skjult for dens Glød.
Ko e fono ʻa Sihova ʻoku haohaoa, ʻoku ne liliu ʻae laumālie: ko e fakaʻilo ʻa Sihova ʻoku tuʻumaʻu, ʻoku ne fakapotoʻi ʻae vale.
8 HERRENS Lov er fuldkommen, kvæger Sjælen, HERRENS Vidnesbyrd holder, gør enfoldig viis,
Ko e ngaahi tuʻutuʻuni ʻa Sihova ʻoku totonu, ʻoku nau fakafiefiaʻi ʻae loto: ko e fekau ʻa Sihova ʻoku māʻoniʻoni, ʻoku ne fakamaama ki he mata.
9 HERRENS Forskrifter er rette, glæder Hjertet, HERRENS Bud er purt, giver Øjet Glans,
Ko e manavahē kia Sihova ʻoku maʻa, pea tolonga taʻengata: ko e ngaahi fakamaau ʻa Sihova ʻoku moʻoni mo māʻoniʻoni kotoa pē.
10 HERRENS Frygt er ren, varer evigt, HERRENS Lovbud er Sandhed, rette til Hobe,
ʻOku totonu ke lahi hake ʻae holi ki ai ʻi he holi ki he koula, ʻio, ʻi he koula lahi mo lelei: ʻoku huʻamelie lahi hake ia ʻi he honi mo hono toʻi ʻae honi.
11 kostelige fremfor Guld, ja fint Guld i Mængde, søde fremfor Honning og Kubens Saft.
Pea kuo valokia ai foki ʻa ho tamaioʻeiki: pea ʻi he tauhi ki ai ʻoku lahi hono totongi.
12 Din Tjener tager og Vare paa dem; at holde dem lønner sig rigt.
Ko hai te ne faʻa ʻilo ʻene ngaahi hē? Ke ke fakamaʻa au mei he ngaahi angahala fufū.
13 Hvo mærker selv, at han fejler? Tilgiv mig lønlige Brøst!
Pea ke taʻofi hoʻo tamaioʻeiki foki mei he ngaahi angahala ʻoku fai ʻi he ʻilo; ke ʻoua naʻa nau puleʻi au: ko ia te u angatonu ai, pea te u māʻoniʻoni mei he angahala lahi.
14 Værn ogsaa din Tjener mod frække, ej raade de over mig! Saa bliver jeg uden Lyde og fri for svare Synder. Lad min Munds Ord være dig til Behag, lad mit Hjertes Tanker naa frem for dit Aasyn, HERRE, min Klippe og min Genløser!
ʻE Sihova, ko hoku mālohi, mo hoku huhuʻi, tuku ke lelei ʻi ho ʻao, ʻae ngaahi lea ʻa hoku ngutu, mo e fakakaukau ʻa hoku loto.