Salme 19
1 Til Sangmesteren. En Salme af David.
Черуриле спун слава луй Думнезеу, ши ынтиндеря лор вестеште лукраря мынилор Луй.
2 Himlen forkynder Guds Ære, Hvælvingen kundgør hans Hænders værk.
О зи историсеште алтея ачест лукру, о ноапте дэ де штире алтея деспре ел.
3 Dag bærer Bud til Dag, Nat lader Nat det vide.
Ши ачаста, фэрэ ворбе, фэрэ кувинте, ал кэрор сунет сэ фие аузит,
4 Uden Ord og uden Tale, uden at Lyden høres,
дар рэсунетул лор стрэбате тот пэмынтул ши гласул лор мерӂе пынэ ла марӂиниле лумий. Ын черурь, Ел а ынтинс ун корт соарелуй.
5 naar Himlens Røst over Jorden vide, dens Tale til Jorderigs Ende. Paa Himlen rejste han Solen et Telt;
Ши соареле, ка ун мире каре есе дин одая луй де нунтэ, се арункэ ын друмул луй ку букурия унуй витяз:
6 som en Brudgom gaar den ud af sit Kammer, er glad som en Helt ved at løbe sin Bane,
рэсаре ла ун капэт ал черурилор ши ышь испрэвеште друмул ла челэлалт капэт; нимик ну се аскунде де кэлдура луй.
7 rinder op ved Himlens ene Rand, og dens Omløb naar til den anden. Intet er skjult for dens Glød.
Леӂя Домнулуй есте десэвыршитэ ши ынвиорязэ суфлетул; мэртурия Домнулуй есте адевэратэ ши дэ ынцелепчуне челуй нештиутор.
8 HERRENS Lov er fuldkommen, kvæger Sjælen, HERRENS Vidnesbyrd holder, gør enfoldig viis,
Орындуириле Домнулуй сунт фэрэ приханэ ши веселеск инима; порунчиле Домнулуй сунт курате ши луминязэ окий.
9 HERRENS Forskrifter er rette, glæder Hjertet, HERRENS Bud er purt, giver Øjet Glans,
Фрика де Домнул есте куратэ ши цине пе вечие; жудекэциле Домнулуй сунт адевэрате, тоате сунт дрепте.
10 HERRENS Frygt er ren, varer evigt, HERRENS Lovbud er Sandhed, rette til Hobe,
Еле сунт май де прец декыт аурул, декыт мулт аур курат; сунт май дулчь декыт мьеря, декыт пикурул дин фагурь.
11 kostelige fremfor Guld, ja fint Guld i Mængde, søde fremfor Honning og Kubens Saft.
Робул Тэу примеште ши ел ынвэцэтура де ла еле; пентру чине ле пэзеште, рэсплата есте маре.
12 Din Tjener tager og Vare paa dem; at holde dem lønner sig rigt.
Чине ышь куноаште грешелиле фэкуте дин нештиинцэ? Яртэ-мь грешелиле пе каре ну ле куноск!
13 Hvo mærker selv, at han fejler? Tilgiv mig lønlige Brøst!
Пэзеште де асеменя пе робул Тэу де мындрие, ка сэ ну стэпыняскэ еа песте мине! Атунч вой фи фэрэ приханэ, невиноват де пэкате марь.
14 Værn ogsaa din Tjener mod frække, ej raade de over mig! Saa bliver jeg uden Lyde og fri for svare Synder. Lad min Munds Ord være dig til Behag, lad mit Hjertes Tanker naa frem for dit Aasyn, HERRE, min Klippe og min Genløser!
Примеште ку бунэвоинцэ кувинтеле гурий меле ши куӂетеле инимий меле, Доамне, Стынка мя ши Избэвиторул меу!
