< Salme 18 >
1 Til Sangmesteren. Af HERRENS Tjener David, som sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Haand.
Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł: Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
2 Han sang: HERRE, jeg har dig hjerteligt kær, min Styrke!
Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.
3 HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier, min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn!
Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
4 Jeg paakalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.
5 Dødens Reb omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig, (Sheol )
Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol )
6 Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig;
W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
7 i min Vaande paakaldte jeg HERREN og raabte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Raab fandt ind til hans Ører!
Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.
8 Da rystede Jorden og skjalv, Bjergenes Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego.
9 Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
10 Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
11 baaret af Keruber fløj han, svæved paa Vindens Vinger;
Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
12 han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
13 Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder gennem hans Skyer.
I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
14 HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst, Hagl og Ildgløder.
Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
15 Han udslynged Pile, adsplittede dem, Lyn i Mængde og skræmmede dem.
I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
16 Vandenes Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved din Trusel, HERRE, for din Vredes Pust.
Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.
17 Han udrakte Haanden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
18 frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
Uprzedzili mię byli w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
19 Paa min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig til Værn.
Wywiódł mię na przestrzeństwo; wyrwał mię, iż mię umiłował.
20 Han førte mig ud i aabent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi.
21 HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
Bom strzegł dróg Pańskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego.
22 thi jeg holdt mig til HERRENS Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie.
23 hans Bud stod mig alle for Øje, hans Lov skød jeg ikke fra mig.
Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej.
24 Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego.
25 HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som stod ham for Øje!
Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz.
26 Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz;
27 du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
28 De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje.
29 Ja, min Lampe lader du lyse, HERRE, min Gud opklarer mit Mørke.
Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur.
30 Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
Droga Boża doskonała jest; słowo Pańskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają.
31 Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENS Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?
32 Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję.
33 den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
34 gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste paa Højene,
Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi.
35 oplærte min Haand til Krig, saa mine Arme spændte Kobberbuen!
Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.
36 Du gav mig din Frelses Skjold, din højre støttede mig, din Nedladelse gjorde mig stor;
Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.
37 du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.
38 Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
39 slog dem ned, saa de ej kunde rejse sig, men laa faldne under min Fod.
Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.
40 Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.
41 du slog mine Fjender paa Flugt, mine Avindsmænd rydded jeg af Vejen.
Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.
42 De raabte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich.
43 Jeg knuste dem som Støv for Vinden, fejed dem bort som Gadeskarn.
Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.
44 Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali.
45 hører de om mig, lyder de mig, Udlandets Sønner kryber for mig;
Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich.
46 Udlandets Sønner vansmægter, slæber sig frem af deres Skjul.
Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
47 HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody.
48 den Gud, som giver mig Hævn, tvinger Folkeslag under min Fod
Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię.
49 og frier mig fra mine vrede Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.
50 HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn, du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed, David og hans Æt evindelig.
Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.