Salme 18
1 Til Sangmesteren. Af HERRENS Tjener David, som sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Haand.
Gihigugma ko ikaw, Oh Jehova, ikaw ang akong kusog.
2 Han sang: HERRE, jeg har dig hjerteligt kær, min Styrke!
Si Jehova mao ang akong bato, ug akong kuta, ug ang akong manluluwas; Dios ko, akong bato nga kanimo modangup ako; Taming ko, ug ang sungay sa akong kaluwasan, ang akong hataas nga torre.
3 HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier, min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn!
Magatawag ako kang Jehova, nga mao ang takus pagadayegon: Busa maluwas ako gikan sa akong mga kaaway.
4 Jeg paakalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
Ang mga gapu sa kamatayon milikus kanako, Ug ang mga baha sa pagkadilidiosnon nagapahadlok kanako,
Ang mga gapus sa Sheol milibut kanako; Ang mga lit-ag sa kamatayon midangat kanako. (Sheol h7585)
6 Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig;
Sa akong kagul-anan nagsangpit ako kang Jehova, Ug nagtu-aw ako sa akong Dios: Siya nagpatalinghug sa akong tingog gikan sa iyang templo, Ug ang akong pagtu-aw sa atubangan niya midangat sa iyang mga igdulungog.
7 i min Vaande paakaldte jeg HERREN og raabte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Raab fandt ind til hans Ører!
Unya ang yuta miuyog ug mikurog; Ang mga patukoranan usab sa mga bukid minglinog Ug nangauyog (sila) tungod sa iyang kasuko.
8 Da rystede Jorden og skjalv, Bjergenes Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
May miutbo nga aso gikan sa iyang ilong, Ug gikan sa iyang baba ang kalayo milamoy: Ang mga baga gisiga niini.
9 Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
Gibawog usab niya ang mga langit, ug mikunsad siya. Ug ang mabaga nga kangitngit diha sa ilalum sa iyang mga tiil.
10 Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
Ug siya mikabayo sa ibabaw sa usa ka querubin ug milupad; Oo, naglupad-lupad siya sa ibabaw sa mga pako sa hangin.
11 baaret af Keruber fløj han, svæved paa Vindens Vinger;
Gibuhat niya ang kangitngit nga iyang tagoanan, nga maoy iyang tabil nga nagalibut kaniya, Kangitngit sa mga tubig, mga mabagang dag-um sa kalangitan.
12 han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
Sa kasilaw sa atubangan niya, ang iyang mabagang dag-um nanagpangangi, Ulan-nga-yelo ug mga baga sa kalayo.
13 Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder gennem hans Skyer.
Si Jehova usab midalugdog didto sa kalangitan, Ug ang Hataas Uyamut misinggit sa iyang tingog, Ulan-nga-yelo ug mga baga sa kalayo.
14 HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst, Hagl og Ildgløder.
Ug gipana niya ang iyang mga udyong, ug gipatibulaag niya (sila) Oo, mga kilat nga daghanan uyamut, ug nakabungkag kanila.
15 Han udslynged Pile, adsplittede dem, Lyn i Mængde og skræmmede dem.
Unya mitungha ang mga kahiladman sa mga tubig, Ug ang mga patukoranan sa kalibutan naablihan, Sa imong pagbadlong, Oh Jehova, Tungod sa gininhawa sa imong ilong.
16 Vandenes Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved din Trusel, HERRE, for din Vredes Pust.
Mipadala siya gikan sa itaas, gikuha niya ako; Gihaw-as niya ako gikan sa daghang mga tubig.
17 Han udrakte Haanden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
Giluwas niya ako gikan sa akong gamhanan nga kaaway, ug gikan niadtong mga nanagdumot kanako; kay (sila) hilabihan sa pagkakusganon alang kanako.
18 frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
(Sila) mingdangat kanako sa adlaw sa akong kalisud; Apan si Jehova mao ang akong sandiganan.
19 Paa min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig til Værn.
Gipagawas usab ako ni Jehova ngadto sa dapit nga halapad; Giluwas niya ako, kay siya nahamuot kanako.
20 Han førte mig ud i aabent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
Nagbalus si Jehova kanako sumala sa akong pagkamatarung; Sumala sa pagkalinis sa akong mga kamot, gitumbasan niya ako.
21 HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
Kay gibantayan ko ang mga dalan ni Jehova, Ug sa pagkadautan wala ako mobulag sa akong Dios.
22 thi jeg holdt mig til HERRENS Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
Kay ang tanan niyang mga tulomanon ania sa atubangan ko, Ug wala ko isalikway ang iyang kabalaoran gikan kanako.
23 hans Bud stod mig alle for Øje, hans Lov skød jeg ikke fra mig.
Uban kaniya hingpit man usab ako, Ug naglikway ako gikan sa akong kadautan.
24 Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
Busa gitumbasan ako ni Jehova sumala sa akong pagkamatarung, Sumala sa pagkalinis sa akong mga kamot diha sa atubangan sa iyang mga mata.
25 HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som stod ham for Øje!
Sa mga maloloy-on magapakita ikaw nga maloloy-on; Uban sa tawong hingpit, magapakita ikaw nga hingpit;
26 Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
Uban sa maputli magapakita ikaw nga maputli; Ug uban sa hiwi, magapakita ikaw nga sukwahi.
27 du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
Kay ikaw magaluwas sa katawohan nga dinaugdaug; Apan pagapaubson mo ang mga mata nga palabilabihon.
28 De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
Kay ikaw magadagkut sa akong lamparahan: Si Jehova nga akong Dios magahayag sa akong kangitngit.
29 Ja, min Lampe lader du lyse, HERRE, min Gud opklarer mit Mørke.
Kay uban kanimo magabungkag ako ug mga kasundalohan; Ug uban sa akong Dios molukso ako ibabaw sa usa ka kuta.
30 Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
Mahitungod sa Dios, ang iyang dalan hingpit man: Ang pulong ni Jehova inulay; Siya mao ang taming sa tanang mga modangup kaniya.
31 Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENS Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
Kay kinsa ang laing Dios, gawas kang Jehova? Ug kinsa man ang usa ka bato gawas sa atong Dios,
32 Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
Ang Dios nga nagabakus kanako sa kusog, Ug nagahingpit sa akong dalan?
33 den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
Siya ang nagahimo sa akong mga tiil nga ingon sa mga tiil sa lagsaw: Ug nagabutang kanako ibabaw sa akong mga dapit nga hataas.
34 gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste paa Højene,
Siya nagatudlo sa akong mga kamot sa pagpanggubat; Sa pagkaagi nga ang akong mga bukton nagabusog sa pana nga tumbaga.
35 oplærte min Haand til Krig, saa mine Arme spændte Kobberbuen!
Ikaw usab nagahatag kanako sa taming sa imong kaluwasan; Ug ang imong toong kamot ang nagasagang kanako, Ug ang imong pagka-mapuangoron nagapadaku kanako.
36 Du gav mig din Frelses Skjold, din højre støttede mig, din Nedladelse gjorde mig stor;
Gipahalapad mo ang akong mga lakang sa ubos ko, Ug wala mahadalin-as ang akong mga tiil.
37 du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
Pagagukdon ko ang akong mga kaaway, ug agpason ko (sila) Dili ako motalikod nangtud nga mangaut-ut (sila)
38 Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
Pagapatyon ko (sila) sa pagkaagi nga dili na (sila) arang makatindog: Mangapukan (sila) sa ilalum sa akong mga tiil.
39 slog dem ned, saa de ej kunde rejse sig, men laa faldne under min Fod.
Kay gibaksan mo ako sa kusog alang sa pagpanggubat: Gidaug mo tungod kanako kadtong mga mingtindog batok kanako.
40 Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
Gipatalikod mo usab kanako ang mga bukobuko sa akong mga kaaway, Aron maputol ko (sila) nga mga nanagdumot kanako.
41 du slog mine Fjender paa Flugt, mine Avindsmænd rydded jeg af Vejen.
Mingtuaw (sila) apan walay bisan kinsa nga maluwas kanila: Bisan pa ngadto kang Jehova, apan siya wala motubag kanila.
42 De raabte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
Unya gidugmok ko (sila) ingon sa abug sa atubangan sa hangin; Giyabyab ko (sila) ingon sa lapuk sa kadalanan.
43 Jeg knuste dem som Støv for Vinden, fejed dem bort som Gadeskarn.
Giluwas mo ako gikan sa mga pakigbugno sa katawohan; Gibuhat mo ako nga pangulo sa mga nasud: Usa ka katawohan nga wala ko hiilhi magaalagad kanako.
44 Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
Sa diha nga makadungog (sila) mahitungod kanako, magapasakup (sila) kanako; Ang mga dumuloong managpanugyan sa ilang kaugalingon kanako.
45 hører de om mig, lyder de mig, Udlandets Sønner kryber for mig;
Ang mga dumuloong magakahanaw, Ug manggula nga magakurog gikan sa ilang mga dapit nga tinakpan.
46 Udlandets Sønner vansmægter, slæber sig frem af deres Skjul.
Buhi man si Jehova; ug dalayegon ang akong bato; Ug igapahitaas ang Dios sa akong kaluwasan,
47 HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
Bisan ang Dios nga nagapahamtang ug panimalus alang kanako, Ug nagasakup ug mga katawohan sa ilalum nako.
48 den Gud, som giver mig Hævn, tvinger Folkeslag under min Fod
Siya magaluwas kanako gikan sa akong mga kaaway; Oo, gituboy mo ako ibabaw kanila nga mingtindog batok kanako; Giluwas mo ako gikan sa tawo nga malupigon.
49 og frier mig fra mine vrede Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
Busa pagapasalamatan ko ikaw sa taliwala sa mga nasud, Oh Jehova, Ug pagaawiton ko ang mga pagdayeg sa imong ngalan.
50 HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn, du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed, David og hans Æt evindelig.
Dakung kaluwasan gihatag niya sa iyang hari, Ug nagapakita ug mahigugmaongkalolot sa iyang dinihog, Kang David ug sa iyang kaliwat hangtud sa walay katapusan.
