Salme 17

1 En Bøn af David. HERRE, hør en retfærdig Sag, lyt til min Klage, laan Øre til Bøn fra svigløse Læber!

Pakinggan mo ang pagsamo ko ng katarungan, O Yahweh; pansinin mo ang aking panawagan ng tulong! Paglaanan mo ng iyong tainga ang panalangin ko, mula sa mga labi na walang panlilinlang.

2 Fra dig skal min Ret udgaa, thi hvad ret er, ser dine Øjne.

Hayaan mong ang pagpapawalang-sala sa akin ay magmula sa iyon piling; makita nawa ng iyong mga mata kung ano ang tama!

3 Prøv mit Hjerte, se efter om Natten, ransag mig, du finder ej Svig hos mig.

Kung susubukin mo ang puso ko, kung daratnan mo ako sa gabi, lilinisin mo ako at wala kang makikitang anumang masamang balakin; ang bibig ko ay hindi magkakasala.

4 Ej synded min Mund, hvad end Mennesker gjorde; ved dine Læbers Ord vogted jeg mig for Voldsmænds Veje;

Patungkol sa gawi ng sangkatauhan, sa salita ng mga labi mo kaya lumayo ako sa kasamaan.

5 mine Skridt har holdt dine Spor, jeg vaklede ej paa min Gang.

Ang mga yapak ko ay nanatiling nakatuon sa iyong gabay; ang paanan ko ay hindi lumihis.

6 Jeg raaber til dig, thi du svarer mig, Gud, bøj Øret til mig, hør paa mit Ord!

Nananawagan ako sa iyo, dahil tinutugon mo ako, O Diyos; ibaling mo ang pandinig mo sa akin at pakinggan mo ako sa aking sasabihin.

7 Vis dig underfuldt naadig, du Frelser for dem, der tyr til din højre for Fjender!

Ipakita mo ang katapatan mo sa tipan sa kaaya-ayang paraan, ikaw na nagliligtas, sa pamamagitan ng iyong kanang kamay, ng mga kumukibli sa iyo mula sa kanilang mga kaaway.

8 Vogt mig som Øjestenen, skjul mig i dine Vingers Skygge

Ingatan mo ako tulad ng sinta mong irog; itago mo ako sa ilalim ng anino ng iyong mga pakpak

9 for gudløse, der øver Vold imod mig, glubske Fjender, som omringer mig;

mula sa presensiya ng masasama na nananakit sa akin, mga kaaway kong pumapaligid sa akin.

10 de har lukket deres Hjerte med Fedt, deres Mund fører Hovmodstale.

Wala silang awa kaninuman; ang mga bibig nila ay nagsasalita nang may kayabangan.

11 De omringer os, overalt hvor vi gaar, de sigter paa at slaa os til Jorden.

Pinaligiran nila ang aking mga yapak. Binabalak nila na pabagsakin ako.

12 De er som den rovgridske Løve, den unge Løve, der ligger paa Lur.

Tulad (sila) ng isang leon na sabik para sa isang biktima, tulad ng isang batang leon na nakaabang sa mga liblib na lugar.

13 Rejs dig, HERRE, træd ham i Møde, kast ham til Jorden, fri med dit Sværd min Sjæl fra den gudløses Vold,

Tumayo ka, O Yahweh! Lusubin mo (sila) Pabagsakin mo (sila) Iligtas mo ako mula sa masasama sa pamamagitan ng iyong tabak!

14 fra Mændene, HERRE, med din Haand, fra dødelige Mænd — lad dem faa deres Del i levende Live! Fyld deres Bug med dit Forraad af Vrede, lad Børnene mættes dermed og efterlade deres Børn, hvad de levner!

Sagipin mo ako mula sa mga tao sa pamamagitan ng iyong kamay, O Yahweh, mula sa mga tao ng mundong ito na ang yaman ay sa buhay na ito lamang! Pupunuin mo ng yaman ang mga tiyan ng iyong mga pinahahalagahan; magkakaroon (sila) ng maraming anak at iiwan ang kanilang yaman sa kanilang mga anak.

15 Men jeg skal i Retfærd skue dit Aasyn, mættes ved din Skikkelse, naar jeg vaagner.

Ako, makikita ko ang iyong mukha sa katuwiran; masisiyahan ako sa paggising ko nang ikaw ang aking nakikita.