Salme 147

1 Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, Lovsang sømmer sig.

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

2 HERREN bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,

خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Saar;

او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

4 han fastsætter Stjernernes Tal og giver dem alle Navn.

خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

5 Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Maal;

خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

6 HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.

او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

7 Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud paa Citer!

خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

8 Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem paa Bjergene og Urter til Menneskers Brug;

او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

9 Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;

به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

10 hans Hu staar ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;

خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

11 HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier paa hans Miskundhed.

خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

12 Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!

ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

13 Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;

زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

14 dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;

او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

15 han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,

خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

16 han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,

او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

17 som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;

خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

18 han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, naar han rejser sit Vejr.

سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

19 Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.

او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

20 Saa gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!

این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!