Salme 147

1 Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, Lovsang sømmer sig.

هەلیلویا! چەندە باشە مۆسیقا ژەنین بۆ خودامان! ستایشکردن چەندە خۆشە و شیاوە!

2 HERREN bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,

یەزدان ئۆرشەلیم بنیاد دەنێتەوە، ڕاپێچکراوەکانی ئیسرائیل کۆدەکاتەوە.

3 han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Saar;

دڵشکاوان چاک دەکاتەوە و برینیان ساڕێژ دەکات.

4 han fastsætter Stjernernes Tal og giver dem alle Navn.

ژمارەی ئەستێرەکان دیاری دەکات و هەریەکەیان بە ناوێک بانگ دەکات.

5 Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Maal;

پەروەردگارمان گەورەیە و هێزی زۆرە، تێگەیشتنی بێ سنوورە.

6 HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.

یەزدان یارمەتی بێفیزەکان دەدات و بەدکاران بەرەو زەوی نزم دەکاتەوە.

7 Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud paa Citer!

بە سوپاسەوە گۆرانی بۆ یەزدان بڵێن، بە قیسارە مۆسیقا بۆ خودامان بژەنن.

8 Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem paa Bjergene og Urter til Menneskers Brug;

ئەوەی ئاسمان بە هەور دادەپۆشێت، باران بۆ زەوی ئامادە دەکات، گیا لەسەر چیاکان دەڕوێنێت،

9 Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;

خۆراکی ئاژەڵ و بێچووە قەلەڕەشی دەم بە قیڕە دەدات.

10 hans Hu staar ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;

یەزدان بە هێزی ئەسپ خۆشحاڵ نابێت، بە قاچی مرۆڤ دڵشاد نییە،

11 HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier paa hans Miskundhed.

بەڵام یەزدان بەوانە دڵشادە کە ترسی ئەویان لە دڵدایە، ئەوانەی هیوایان بە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەیە.

12 Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!

ئەی ئۆرشەلیم، ستایشی یەزدان بکە، ئەی سییۆن، ستایشی خودات بکە.

13 Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;

یەزدان شمشیرەی دەروازەکانت بەهێز دەکات، کوڕەکانت لەناو خۆت بەرەکەتدار دەکات.

14 dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;

لە سنوورەکانت ئاشتی بەرقەرار دەکات، لە باشترین گەنم تێرت دەکات.

15 han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,

فەرمانەکەی بۆ سەر زەوی دەنێرێت، پەیامی ئەو زوو دێتەجێ.

16 han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,

بەفر وەک خوری دەبارێنێت، زوقم وەک خۆڵەمێش بڵاو دەکاتەوە.

17 som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;

تەرزە وەک نانەڕەق فڕێدەدا. کێ لە ڕووی سەرمای ئەو خۆی ڕادەگرێت؟

18 han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, naar han rejser sit Vejr.

پەیامی خۆی دەنێرێت و دەیانتوێنێتەوە. بای خۆی هەڵدەکات و ئاو بەڕێدەکەوێت.

19 Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.

پەیامی خۆی بە یاقوب ڕادەگەیەنێت، فەرز و حوکمەکانی بە ئیسرائیل.

20 Saa gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!

ئەمەی لەگەڵ هیچ نەتەوەیەکی دیکە نەکردووە، حوکمەکانی ئەویان نەزانیوە. هەلیلویا!