Salme 147

1 Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, Lovsang sømmer sig.

Yabi Ubangiji. Yana da kyau a rera yabai ga Allahnmu, abu mai daɗi ne daidai ne kuma a yabe shi!

2 HERREN bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,

Ubangiji ya gina Urushalima; ya tattara kamammu na Isra’ilan da aka kai bauta.

3 han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Saar;

Ya warkar da masu raunanar zuciya ya ɗaɗɗaura miyakunsu.

4 han fastsætter Stjernernes Tal og giver dem alle Navn.

Ya lissafta yawan taurari ya kuma kira kowannensu da suna.

5 Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Maal;

Shugabanmu mai girma ne mai iko duka; ganewarsa ba shi da iyaka.

6 HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.

Ubangiji yana kula da masu sauƙinkai yakan yar da mugaye a ƙasa.

7 Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud paa Citer!

Rera wa Ubangiji waƙar godiya; ku kada garaya ga Allahnmu.

8 Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem paa Bjergene og Urter til Menneskers Brug;

Ya rufe sararin sama da gizagizai; yana tanada wa duniya ruwan sama yana kuma sa ciyawa tă yi girma a kan tuddai.

9 Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;

Yakan tanada wa shanu abinci da kuma saboda’ya’yan hankaki sa’ad da suka yi kira.

10 hans Hu staar ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;

Jin daɗinsa ba ya a ƙarfin doki, balle farin cikinsa yă kasance a ƙafafun mutum;

11 HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier paa hans Miskundhed.

Ubangiji yakan yi farin ciki a waɗanda suke tsoronsa, waɗanda suke sa zuciya a ƙaunarsa marar ƙarewa.

12 Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!

Ki ɗaukaka Ubangiji, ya Urushalima; ki yabi Allahnki, ya Sihiyona.

13 Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;

Gama yana ƙarfafa ƙyamaren ƙofofinki yana kuma albarkace mutanenki a cikinki.

14 dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;

Yana ba da salama ga iyakokinki yana kuma ƙosar da ke da alkama mafi kyau.

15 han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,

Yana ba da umarninsa ga duniya; maganarsa tana tafiya da sauri.

16 han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,

Yana shimfiɗa ƙanƙara kamar ulu yă kuma watsar da hazo kamar toka.

17 som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;

Yana zuba ƙanƙara kamar ƙananan duwatsu. Wa zai iya jure wa sanyin da ya aiko?

18 han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, naar han rejser sit Vejr.

Yakan aiki maganarsa ta kuwa narkar da su; yakan tā da iskarsa, ruwaye kuwa su gudu.

19 Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.

Ya bayyana maganarsa ga Yaƙub, dokokinsa da ƙa’idodinsa ga Isra’ila.

20 Saa gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!

Bai yi wannan ga wata al’umma ba; ba su san dokokinsa ba. Yabi Ubangiji.