Salme 147
1 Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, Lovsang sømmer sig.
Goocai Jehova. Kaĩ nĩ ũndũ mwega kũgooca Ngai witũ na rwĩmbo-ĩ, kaĩ nĩ ũndũ mwega na mwagĩrĩru kũmũgooca-ĩ!
2 HERREN bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,
Jehova nĩwe wakaga Jerusalemu; nĩwe ũcookagĩrĩria andũ a Isiraeli arĩa matahĩtwo.
3 han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Saar;
Nĩwe ũhonagia arĩa athuthĩku ngoro, na akamooha ironda ciao.
4 han fastsætter Stjernernes Tal og giver dem alle Navn.
Nĩwe ũmenyaga mũigana wa njata, na akahe njata o njata rĩĩtwa rĩayo.
5 Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Maal;
Mwathani witũ nĩwe mũnene na nĩ arĩ hinya mũingĩ; ũmenyo wake ndũrĩ mũthia.
6 HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.
Jehova nĩwe ũtiiragĩrĩra andũ arĩa ahooreri, no arĩa aaganu amatungumanagia thĩ.
7 Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud paa Citer!
Inĩrai Jehova mũmũcookerie ngaatho; inĩrai Ngai witũ na kĩnanda kĩa mũgeeto.
8 Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem paa Bjergene og Urter til Menneskers Brug;
Nĩahumbagĩra igũrũ na matu; nĩwe uuragĩria thĩ mbura, na agatũma nyeki ĩmere tũrĩma-inĩ.
9 Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;
Nĩwe ũheaga ngʼombe irio, na akahe tũcui twa mahuru irio rĩrĩa twamũkaĩra.
10 hans Hu staar ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;
We ndakenagĩra hinya wa mbarathi, o na kana agakenera magũrũ ma mũndũ;
11 HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier paa hans Miskundhed.
Jehova akenagio nĩ andũ arĩa mamwĩtigagĩra, o arĩa maigaga mwĩhoko wao harĩ wendo wake ũrĩa ũtathiraga.
12 Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!
Wee Jerusalemu, kumia Jehova; gooca Ngai waku, wee Zayuni,
13 Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;
nĩgũkorwo nĩwe wĩkagĩra mĩgĩĩko ya ihingo ciaku hinya, na akarathima andũ aku arĩa marĩ thĩinĩ waku.
14 dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;
Nĩatũmĩte kũgĩe thayũ mĩhaka-inĩ yaku, na agakũhũũnia na ngano ĩrĩa njega mũno.
15 han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,
Atũmaga wathani wake ũkinye gũkũ thĩ; kiugo gĩake kĩhanyũkaga narua mũno.
16 han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,
Oiragia tharunji ĩhaana ta guoya mwerũ cua, nayo mbaa akamĩhurunja ta mũhu.
17 som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;
Mbura ya mbembe amiuragia taarĩ kagoto karoira. Nũũ ũngĩhota gwĩtiiria heho ĩyo yake?
18 han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, naar han rejser sit Vejr.
Atũmaga kiugo gĩake agatũma itwekũke; ahurutithanagia rũhuho, namo maaĩ magatherera.
19 Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.
Nĩaguũrĩtie kiugo gĩake harĩ Jakubu, akaguũrĩria Isiraeli mawatho make na kĩrĩra kĩa watho wake wa kũrũmĩrĩrwo.
20 Saa gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!
Ndarĩ ekĩra rũrĩrĩ rũngĩ ta ũguo, mawatho macio make ndũrĩrĩ itirĩ ciamamenya. Goocai Jehova.
