Salme 141
1 En Salme af David. HERRE, jeg raaber til dig, il mig til Hjælp, hør min Røst, naar jeg raaber til dig;
| مزمور داود ای خداوند تو را می‌خوانم. نزد من بشتاب! و چون تو را بخوانم آوازمرا بشنو! | ۱ |
2 som Røgoffer gælde for dig min Bøn, mine løftede Hænder som Aftenoffer!
| دعای من به حضور تو مثل بخورآراسته شود، و برافراشتن دستهایم، مثل هدیه شام. | ۲ |
3 HERRE, sæt Vagt ved min Mund, vogt mine Læbers Dør!
| ای خداوند، بر دهان من نگاهبانی فرما و درلبهایم را نگاه دار. | ۳ |
4 Bøj ikke mit Hjerte til ondt, til at gøre gudløs Gerning sammen med Udaadsmænd; deres lækre Mad vil jeg ikke smage.
| دل مرا به عمل بد مایل مگردان تا مرتکب اعمال زشت با مردان بدکارنشوم. و از چیزهای لذیذ ایشان نخورم. | ۴ |
5 Slaar en retfærdig mig, saa er det Kærlighed; revser han mig, er det Olie for Hovedet, ej skal mit Hoved vise det fra sig, end sætter jeg min Bøn imod deres Ondskab.
| مرد عادل مرا بزند و لطف خواهد بود، و مرا تادیب نماید و روغن برای سر خواهد بود! و سر من آن راابا نخواهد نمود زیرا که در بدیهای ایشان نیزدعای من دایم خواهد بود. | ۵ |
6 Ned ad Klippens Skrænter skal Dommerne hos dem styrtes, og de skal høre, at mine Ord er liflige.
| چون داوران ایشان از سر صخره‌ها انداخته شوند، آنگاه سخنان مراخواهند شنید زیرا که شیرین است. | ۶ |
| مثل کسی‌که زمین را فلاحت و شیار بکند، استخوانهای مابر سر قبرها پراکنده می‌شود. (Sheol h7585) | ۷ |
8 Dog, mine Øjne er rettet paa dig, o HERRE, Herre, paa dig forlader jeg mig, giv ikke mit Liv til Pris!
| زیرا که‌ای یهوه خداوند، چشمان من بسوی توست. و بر تو توکل دارم. پس جان مرا تلف منما! | ۸ |
9 Vogt mig for Fælden, de stiller for mig, og Udaadsmændenes Snarer;
| مرا از دامی که برای من نهاده‌اند نگاه دار و از کمندهای گناهکاران. | ۹ |
10 lad de gudløse falde i egne Garn, medens jeg gaar uskadt videre.
| شریران به دامهای خود بیفتند و من بسلامتی در بگذرم. | ۱۰ |
