Salme 139
1 Til Sangmesteren. Af David. En Salme. HERRE, du ransager mig og kender mig!
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای. |
2 Du ved, naar jeg sidder, og naar jeg staar op, du fatter min Tanke i Frastand,
| تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست. |
3 du har Rede paa, hvor jeg gaar eller ligger, og alle mine Veje kender du grant.
| تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی. |
4 Thi før Ordet er til paa min Tunge, se, da ved du det, HERRE, til fulde.
| حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی. |
5 Bagfra og forfra omslutter du mig, du lægger din Haand paa mig.
| مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و دست محافظ خود را بر من نهاده‌ای. |
6 At fatte det er mig for underfuldt, for højt, jeg evner det ikke!
| شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم. |
7 Hvorhen skal jeg gaa for din Aand, og hvor skal jeg fly for dit Aasyn?
| از روح کجا می‌توانم بگریزم؟ از حضور تو کجا می‌توانم بروم؟ |
| اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. (Sheol h7585) |
9 tager jeg Morgenrødens Vinger, fæster jeg Bo, hvor Havet ender,
| اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم، |
10 da vil din Haand ogsaa lede mig der, din højre holde mig fast!
| در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد. |
11 Og siger jeg: »Mørket skal skjule mig, Lyset blive Nat omkring mig!«
| اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم، |
12 saa er Mørket ej mørkt for dig, og Natten er klar som Dagen, Mørket er som Lyset.
| نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است. |
13 Thi du har dannet mine Nyrer, vævet mig i Moders Liv.
| تو همۀ اعضای ظریف درون بدن مرا آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی. |
14 Jeg vil takke dig, fordi jeg er underfuldt skabt; underfulde er dine Gerninger, det kender min Sjæl til fulde.
| تو را شکر می‌کنم که مرا اینچنین شگفت‌انگیز آفریده‌ای! با تمام وجود دریافته‌ام که کارهای تو عظیم و شگفت‌انگیز است. |
15 Mine Ben var ikke skjult for dig, da jeg blev skabt i Løndom, virket i Jordens Dyb;
| وقتی استخوانهایم در رحم مادرم به دقت شکل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی؛ |
16 som Foster saa dine Øjne mig, i din Bog var de alle skrevet, Dagene var bestemt, før en eneste af dem var kommet.
| حتی پیش از آنکه من به وجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی. |
17 Hvor kostelige er dine Tanker mig, Gud, hvor stor er dog deres Sum!
| خدایا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشه‌هایی که تو برای من داشته‌ای! |
18 Tæller jeg dem, er de flere end Sandet, jeg vaagner — og end er jeg hos dig.
| حتی قادر به شمارش آنها نیستم؛ آنها از دانه‌های شن نیز بیشترند! هر روز که از خواب بیدار می‌شوم کماکان خود را در حضور تو می‌بینم. |
19 Vilde du dog dræbe de gudløse, Gud, maatte Blodets Mænd vige fra mig,
| خدایا، بدکاران را نابود کن! ای جنایتکاران از من دور شوید! |
20 de, som taler om dig paa Skrømt og sværger falsk ved dit Navn.
| خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان می‌آورند و به تو کفر می‌گویند. |
21 Jeg hader jo dem, der hader dig, HERRE, og væmmes ved dem, der staar dig imod;
| پس ای خداوند، آیا حق ندارم از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟ |
22 med fuldt Had hader jeg dem, de er ogsaa mine Fjender.
| آری، از آنها بسیار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم کرد! |
23 Ransag mig, Gud, og kend mit Hjerte, prøv mig og kend mine Tanker!
| خدایا، مرا بیازما و دلم را بشناس؛ مرا امتحان کن و افکار پریشانم را بدان. |
24 Se, om jeg er paa Smertens Vej, og led mig paa Evigheds Vej!
| ببین آیا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حیات جاوید هدایت فرما. |
