Salme 137

1 Ved Babels Floder, der sad vi og græd, naar Zion randt os i Hu.

Бабилдики дәрия-ериқлар бойида биз олтардуқ; Зионни әслигинимиздә, бәрһәқ жиға көтәрдуқ;

2 Vi hængte vore Harper i Landets Pile.

Чилтаримизни арисидики сөгәтләргә есип қойдуқ.

3 Thi de, der havde bortført os, bad os synge, vore Bødler bad os være glade: »Syng os af Zions Sange!«

Чүнки бизни сүргүн қилғанлар биздин нахша тәләп қилди; Бизни зарлатқучилар биздин тамашә тәләп қилип: — «Һәй, Зион нахшилиридин бирни бизгә ейтқина» — дейишти.

4 Hvor kan vi synge HERRENS Sange paa fremmed Grund?

Яқа жутта туруп Пәрвәрдигарниң нахшисини қандақму ейтайли?

5 Jerusalem, glemmer jeg dig, da visne min højre!

Әй Йерусалим, мән сени унтусам, Оң қолум [маһаритини] унтусун!

6 Min Tunge hænge ved Ganen, om ikke jeg ihukommer dig, om ikke jeg sætter Jerusalem over min højeste Glæde!

Сени әслимисәм, — Йерусалимни әң чоң хурсәнлигимдин әвзәл көрмисәм — Тилим таңлайимға чаплишип қалсун!

7 HERRE, ihukom Edoms Sønner for Jerusalems Dag, at de raabte: »Nedbryd, nedbryd lige til Grunden!«

И Пәрвәрдигар, Едом балилиридин һесап алғанда, Йерусалимниң бешиға чүшкән күнини ядиңға кәлтүргәйсән; Чүнки улар: «Уни йәр билән йәксан қилиңлар, Улиғичә йәр билән йәксан қилиңлар!» дейишти.

8 Du Babels Datter, du Ødelægger! Salig den, der gengælder dig, hvad du gjorde imod os!

И булиниш алдида турған Бабил қизи, Бизгә қилған қилмишлириңни өзүңгә қайтурғучи бәхитликтур!

9 Salig den, der griber dine spæde og knuser dem mod Klippen!

Бовақлириңни елип ташқа атқучи киши бәхитликтур!