Salme 132

1 Sang til Festrejserne. HERRE, kom David i Hu for al hans Møje,

Ko e Hiva ʻae ʻalu hake. ‌ʻE Sihova, ke ke manatu kia Tevita, mo ʻene mamahi kotoa pē:

2 hvorledes han tilsvor HERREN, gav Jakobs Vældige et Løfte:

‌ʻA ʻene fuakava kia Sihova, mo ʻene lea fakapapau ki he ʻOtua mālohi ʻa Sēkope;

3 »Jeg træder ej ind i mit Huses Telt, jeg stiger ej op paa mit Leje,

“Ko e moʻoni ʻe ʻikai te u ʻalu ki hoku fale nofoʻanga, pe ʻalu hake ki hoku mohenga;

4 under ikke mine Øjne Søvn, ikke mine Øjenlaag Hvile,

‌ʻE ʻikai te u tuku ʻae mohe ki hoku mata, pe ko e tulemohe ki hoku laumata,

5 før jeg har fundet HERREN et Sted, Jakobs Vældige en Bolig!«

Kaeʻoua ke u ʻilo ha potu moʻo Sihova, ko e ʻafioʻanga ki he ʻOtua mālohi ʻo Sēkope.”

6 »Se, i Efrata hørte vi om den, fandt den paa Ja'ars Mark;

Vakai, naʻa tau fanongo ki ai ʻi ʻEfalata: pea naʻa tau ʻilo ia ʻi he ngaahi ngoue ʻoe vao.

7 lad os gaa hen til hans Bolig, tilbede ved hans Fødders Skammel!«

“Te tau hū ki hono ngaahi fale fehikitaki: te tau lotu ʻi hono tuʻunga vaʻe.”

8 »HERRE, bryd op til dit Hvilested, du og din Vældes Ark!

Tuʻu hake, ʻE Sihova, ki ho mālōlōʻanga; ʻa koe, mo e puha ʻoe fuakava ʻo ho mālohi.

9 Dine Præster være klædte i Retfærd, dine fromme synge med Fryd!

Ke kofuʻaki ʻe hoʻo kau taulaʻeiki ʻae angatonu; pea ke kalanga ʻi he fiefia ʻa hoʻo kakai māʻoniʻoni.

10 For din Tjener Davids Skyld afvise du ikke din Salvede!«

Koeʻuhi ko hoʻo tamaioʻeiki ko Tevita, ʻoua naʻa ke fakatafoki ʻae mata ʻo hoʻo pani.

11 HERREN tilsvor David et troværdigt, usvigeligt Løfte: »Af din Livsens Frugt vil jeg sætte Konger paa din Trone.

Kuo fuakava ʻa Sihova ʻi he moʻoni kia Tevita; ʻe ʻikai te ne liliu mei ai; “Te u fokotuʻu ki ho nofoʻa ʻae fua ʻo ho sino.

12 Saafremt dine Sønner holder min Pagt og mit Vidnesbyrd, som jeg lærer dem, skal ogsaa deres Sønner sidde evindelig paa din Trone!

Kapau ʻe fai ʻe hoʻo fānau ki heʻeku fuakava mo ʻeku fakamoʻoni ʻaia te u ako kiate kinautolu, ʻe nofo foki ʻenau fānau ʻi ho nofoʻa fakaʻeiʻeiki ʻo lauikuonga.”

13 Thi HERREN har udvalgt Zion, ønsket sig det til Bolig:

He kuo fili ʻe Sihova ʻa Saione; kuo ne finangalo ki ai ko hono ʻafioʻanga.

14 Her er for evigt mit Hvilested, her vil jeg bo, thi det har jeg ønsket.

“Ko hoku mālōlōʻanga eni ʻo taʻengata: te u nofo ʻi heni; he naʻaku finangalo ki ai.

15 Dets Føde velsigner jeg, dets fattige mætter jeg med Brød,

Ko e moʻoni te u tāpuaki lahi hono meʻakai: te u fakamākona ʻa hono kau masiva ʻaki ʻae mā.

16 dets Præster klæder jeg i Frelse, dets fromme skal synge med Fryd.

Te u fakakofu foki ʻene kau taulaʻeiki ʻaki ʻae fakamoʻui: pea ko ʻene kau māʻoniʻoni tenau kalanga ʻo leʻo lahi ʻi he fiefia.

17 Der lader jeg Horn vokse frem for David, sikrer min Salvede Lampe.

Te u ngaohi ke moto ai ʻae nifo ʻo Tevita: kuo u tuʻutuʻuni ʻae maama ʻa ʻeku pani.

18 Jeg klæder hans Fjender i Skam, men paa ham skal Kronen straale!«

Te u fakakofuʻaki hono ngaahi fili ʻae mā: ka ʻe maʻuiʻui ʻa hono tatā ʻiate ia.”