Salme 132

1 Sang til Festrejserne. HERRE, kom David i Hu for al hans Møje,

Panginoon, alalahanin mo para kay David ang lahat niyang kadalamhatian;

2 hvorledes han tilsvor HERREN, gav Jakobs Vældige et Løfte:

Kung paanong sumumpa siya sa Panginoon, at nanata sa Makapangyarihan ni Jacob:

3 »Jeg træder ej ind i mit Huses Telt, jeg stiger ej op paa mit Leje,

Tunay na hindi ako papasok sa tabernakulo ng aking bahay, ni sasampa man sa aking higaan,

4 under ikke mine Øjne Søvn, ikke mine Øjenlaag Hvile,

Hindi ako magbibigay ng pagkakatulog sa aking mga mata, o magpapaidlip man sa aking mga talukap-mata;

5 før jeg har fundet HERREN et Sted, Jakobs Vældige en Bolig!«

Hanggang sa ako'y makasumpong ng dakong ukol sa Panginoon, ng tabernakulo ukol sa Makapangyarihan ni Jacob.

6 »Se, i Efrata hørte vi om den, fandt den paa Ja'ars Mark;

Narito, narinig namin sa Ephrata: aming nasumpungan sa mga parang ng gubat.

7 lad os gaa hen til hans Bolig, tilbede ved hans Fødders Skammel!«

Kami ay magsisipasok sa kaniyang tabernakulo; kami ay magsisisamba sa harap ng kaniyang tungtungan.

8 »HERRE, bryd op til dit Hvilested, du og din Vældes Ark!

Bumangon ka, Oh Panginoon, sa iyong pahingahang dako: ikaw, at ang kaban ng iyong kalakasan.

9 Dine Præster være klædte i Retfærd, dine fromme synge med Fryd!

Magsipagsuot ang iyong mga saserdote ng katuwiran; at magsihiyaw ang iyong mga banal dahil sa kagalakan.

10 For din Tjener Davids Skyld afvise du ikke din Salvede!«

Dahil sa iyong lingkod na kay David huwag mong ipihit ang mukha ng iyong pinahiran ng langis.

11 HERREN tilsvor David et troværdigt, usvigeligt Løfte: »Af din Livsens Frugt vil jeg sætte Konger paa din Trone.

Ang Panginoon ay sumumpa kay David sa katotohanan; hindi niya babaligtarin: ang bunga ng iyong katawan ay aking ilalagay sa iyong luklukan.

12 Saafremt dine Sønner holder min Pagt og mit Vidnesbyrd, som jeg lærer dem, skal ogsaa deres Sønner sidde evindelig paa din Trone!

Kung iingatan ng iyong mga anak ang aking tipan. At ang aking patotoo na aking ituturo, magsisiupo naman ang kanilang mga anak sa iyong luklukan magpakailan man.

13 Thi HERREN har udvalgt Zion, ønsket sig det til Bolig:

Sapagka't pinili ng Panginoon ang Sion; kaniyang ninasa na pinaka tahanan niya.

14 Her er for evigt mit Hvilested, her vil jeg bo, thi det har jeg ønsket.

Ito'y aking pahingahang dako magpakailan man. Dito ako tatahan; sapagka't aking ninasa.

15 Dets Føde velsigner jeg, dets fattige mætter jeg med Brød,

Aking pagpapalain siyang sagana sa pagkain; aking bubusugin ng pagkain ang kaniyang dukha.

16 dets Præster klæder jeg i Frelse, dets fromme skal synge med Fryd.

Ang kaniya namang mga saserdote ay susuutan ko ng kaligtasan: at ang kaniyang mga banal ay magsisihiyaw ng malakas sa kagalakan.

17 Der lader jeg Horn vokse frem for David, sikrer min Salvede Lampe.

Doo'y aking pamumukuhin ang sungay ni David: aking ipinaghanda ng ilawan ang aking pinahiran ng langis.

18 Jeg klæder hans Fjender i Skam, men paa ham skal Kronen straale!«

Ang kaniyang mga kaaway ay susuutan ko ng kahihiyan: nguni't sa kaniya'y mamumulaklak ang kaniyang putong.