Salme 132
1 Sang til Festrejserne. HERRE, kom David i Hu for al hans Møje,
Mɔzɔha. O! Yehowa, ɖo ŋku David kple fukpekpe siwo katã me wòto la dzi.
2 hvorledes han tilsvor HERREN, gav Jakobs Vældige et Løfte:
Eka atam na Yehowa, eye wòɖe adzɔgbe na Yakob ƒe Ŋusẽtɔ la be,
3 »Jeg træder ej ind i mit Huses Telt, jeg stiger ej op paa mit Leje,
“Nyemage ɖe aƒenye me, alo aɖamlɔ nye aba dzi o.
4 under ikke mine Øjne Søvn, ikke mine Øjenlaag Hvile,
Nyemana nye ŋkuwo nadɔ alɔ̃, alo nye aɖaba nadɔ akɔlɔ̃e o,
5 før jeg har fundet HERREN et Sted, Jakobs Vældige en Bolig!«
va se ɖe esime mekpɔ teƒe na Yehowa kple nɔƒe na Yakob ƒe ŋusẽtɔ la.”
6 »Se, i Efrata hørte vi om den, fandt den paa Ja'ars Mark;
Míesee le Efrata, eye míedo goe le Yaar gbegbe be,
7 lad os gaa hen til hans Bolig, tilbede ved hans Fødders Skammel!«
“Mina míayi ɖe enɔƒe, mina míade ta agu ɖe eƒe afɔɖodzinu ŋgɔ.
8 »HERRE, bryd op til dit Hvilested, du og din Vældes Ark!
O! Yehowa, tso, ne nàva wò gbɔɖemeƒe, wò kple wò ŋusẽ ƒe nubablaɖaka la gbɔ.
9 Dine Præster være klædte i Retfærd, dine fromme synge med Fryd!
Wò nunɔlawo nedo dzɔdzɔenyenye ƒe awu, eye wò ame kɔkɔewo nedzi ha le dzidzɔkpɔkpɔ ta.”
10 For din Tjener Davids Skyld afvise du ikke din Salvede!«
Le David, wò dɔla ta la, mègagbe wò amesiamina la o.
11 HERREN tilsvor David et troværdigt, usvigeligt Løfte: »Af din Livsens Frugt vil jeg sætte Konger paa din Trone.
Yehowa ka atam na David; eka atam vavã si matu o la be, “Matsɔ wò ŋutɔ wò dzidzimevi aɖo fiae ɖe wò fiazikpui dzi.
12 Saafremt dine Sønner holder min Pagt og mit Vidnesbyrd, som jeg lærer dem, skal ogsaa deres Sønner sidde evindelig paa din Trone!
Nenema ke ne viwò ŋutsuwo lé nye nubabla kple nye se siwo mefia wo me ɖe asi la, ekema wo viwo anɔ wò fiazikpui dzi tso mavɔ me yi ɖe mavɔ me.”
13 Thi HERREN har udvalgt Zion, ønsket sig det til Bolig:
Elabena Yehowa tia Zion, eye wòtiae be wòanye ye nɔƒe be,
14 Her er for evigt mit Hvilested, her vil jeg bo, thi det har jeg ønsket.
“Esia nye nye gbɔɖemeƒe tso mavɔ me yi ɖe mavɔ me, afi siae manɔ fiazikpui dzi le gli, elabena nye ŋutɔe tiae.”
15 Dets Føde velsigner jeg, dets fattige mætter jeg med Brød,
Matsɔ nu nyui geɖewo ayrae, eye matsɔ nuɖuɖu aɖi ƒoe na eƒe ame dahewo.
16 dets Præster klæder jeg i Frelse, dets fromme skal synge med Fryd.
Mado xɔxɔ ƒe awu na eƒe nunɔlawo, eye eƒe ame kɔkɔewo adzi ha le dzidzɔkpɔkpɔ ta tegbetegbe.
17 Der lader jeg Horn vokse frem for David, sikrer min Salvede Lampe.
“Le afi sia, mana dzo nado na David, eye masi akaɖi aɖo anyi na nye amesiamina la.
18 Jeg klæder hans Fjender i Skam, men paa ham skal Kronen straale!«
Matsɔ ŋukpe ado na eƒe futɔwo, ke fiakuku si anɔ eƒe ta la, anɔ keklẽm.”
