< Salme 130 >

1 Sang til Festrejserne. Fra det dybe raaber jeg til dig, HERRE,
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.
2 o Herre, hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!
خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!
3 Tog du Vare, HERRE, paa Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestaa?
ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟
4 Men hos dig er der Syndsforladelse, at du maa frygtes.
اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.
5 Jeg haaber paa HERREN, min Sjæl haaber paa hans Ord,
من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.
6 paa Herren bier min Sjæl mer end Vægter paa Morgen, Vægter paa Morgen.
آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.
7 Israel, bi paa HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.
ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.
8 Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger.
خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.

< Salme 130 >