< Salme 130 >

1 Sang til Festrejserne. Fra det dybe raaber jeg til dig, HERRE,
سرود درجات ای خداوند از عمقها نزد تو فریادبرآوردم.۱
2 o Herre, hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!
‌ای خداوند! آواز مرابشنو و گوشهای تو به آواز تضرع من ملتفت شود.۲
3 Tog du Vare, HERRE, paa Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestaa?
‌ای یاه، اگر گناهان را به نظر آوری، کیست‌ای خداوند که به حضور تو بایستد؟۳
4 Men hos dig er der Syndsforladelse, at du maa frygtes.
لیکن مغفرت نزد توست تا از تو بترسند.۴
5 Jeg haaber paa HERREN, min Sjæl haaber paa hans Ord,
منتظر خداوندهستم. جان من منتظر است و به کلام او امیدوارم.۵
6 paa Herren bier min Sjæl mer end Vægter paa Morgen, Vægter paa Morgen.
جان من منتظر خداوند است، زیاده از منتظران صبح؛ بلی زیاده از منتظران صبح.۶
7 Israel, bi paa HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.
اسرائیل برای خداوند امیدوار باشند زیرا که رحمت نزدخداوند است و نزد اوست نجات فراوان.۷
8 Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger.
و اواسرائیل را فدیه خواهد داد، از جمیع گناهان وی.۸

< Salme 130 >