< Salme 130 >
1 Sang til Festrejserne. Fra det dybe raaber jeg til dig, HERRE,
Nyanyian ziarah. Dari jurang yang dalam aku berseru kepada-Mu, ya TUHAN!
2 o Herre, hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!
Tuhan, dengarkanlah suaraku! Biarlah telinga-Mu menaruh perhatian kepada suara permohonanku.
3 Tog du Vare, HERRE, paa Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestaa?
Jika Engkau, ya TUHAN, mengingat-ingat kesalahan-kesalahan, Tuhan, siapakah yang dapat tahan?
4 Men hos dig er der Syndsforladelse, at du maa frygtes.
Tetapi pada-Mu ada pengampunan, supaya Engkau ditakuti orang.
5 Jeg haaber paa HERREN, min Sjæl haaber paa hans Ord,
Aku menanti-nantikan TUHAN, jiwaku menanti-nanti, dan aku mengharapkan firman-Nya.
6 paa Herren bier min Sjæl mer end Vægter paa Morgen, Vægter paa Morgen.
Jiwaku mengharapkan Tuhan lebih dari pada pengawal mengharapkan pagi, lebih dari pada pengawal mengharapkan pagi.
7 Israel, bi paa HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.
Berharaplah kepada TUHAN, hai Israel! Sebab pada TUHAN ada kasih setia, dan Ia banyak kali mengadakan pembebasan.
8 Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger.
Dialah yang akan membebaskan Israel dari segala kesalahannya.