< Salme 130 >
1 Sang til Festrejserne. Fra det dybe raaber jeg til dig, HERRE,
Waƙar haurawa. Daga cikin zurfafa na yi kuka gare ka, ya Ubangiji;
2 o Herre, hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!
Ya Ubangiji, ka ji muryata. Bari kunnuwanka su saurara ga kukata ta neman jinƙai.
3 Tog du Vare, HERRE, paa Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestaa?
In kai, ya Ubangiji, za ka lissafta zunubai, Ya Ubangiji, wa zai tsaya?
4 Men hos dig er der Syndsforladelse, at du maa frygtes.
Amma tare da kai akwai gafartawa, saboda haka ake tsoronka.
5 Jeg haaber paa HERREN, min Sjæl haaber paa hans Ord,
Zan jira Ubangiji, raina zai jira, kuma a cikin maganarsa na sa zuciyata.
6 paa Herren bier min Sjæl mer end Vægter paa Morgen, Vægter paa Morgen.
Raina na jiran Ubangiji fiye da yadda mai tsaro yakan jira safiya, fiye da yadda mai tsaro yakan jira safiya.
7 Israel, bi paa HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.
Ya Isra’ila, sa zuciya ga Ubangiji, gama tare da Ubangiji akwai ƙauna marar ƙarewa kuma tare da shi akwai cikakkiyar fansa.
8 Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger.
Shi kansa zai fanshi Isra’ila daga dukan zunubansu.