< Salme 130 >

1 Sang til Festrejserne. Fra det dybe raaber jeg til dig, HERRE,
Yon chan pou monte vè tanp lan. Soti nan pwofondè abim nan, mwen te kriye a Ou menm, O SENYÈ.
2 o Herre, hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!
SENYÈ, koute vwa mwen! Kite zòrèy Ou rete atantif a vwa siplikasyon mwen yo.
3 Tog du Vare, HERRE, paa Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestaa?
Si Ou menm, SENYÈ, ta sonje inikite yo, O SENYÈ, se kilès ki ta kab kanpe?
4 Men hos dig er der Syndsforladelse, at du maa frygtes.
Men avèk Ou menm, gen padon, pou moun ta gen reverans Ou.
5 Jeg haaber paa HERREN, min Sjæl haaber paa hans Ord,
Mwen tann SENYÈ a. Nanm mwen ap tann e nan pawòl Li, mwen mete espwa m.
6 paa Herren bier min Sjæl mer end Vægter paa Morgen, Vægter paa Morgen.
Nanm mwen ap tann SENYÈ a plis pase gadyen k ap tann maten rive a. Anverite, plis pase gadyen k ap tann maten rive a.
7 Israel, bi paa HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.
O Israël, mete espwa nan SENYÈ a. Paske kote SENYÈ a ye, gen mizerikòd. Avèk Li, gen redanmsyon an abondans.
8 Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger.
Li va fè redanmsyon Israël de tout inikite Li yo.

< Salme 130 >