Salme 129

1 Sang til Festrejserne.

Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan, sabihin ngayon ng Israel,

2 De trængte mig haardt fra min Ungdom — saa sige Israel — de trængte mig haardt fra min Ungdom, men kued mig ikke.

Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan: gayon ma'y hindi (sila) nanganaig laban sa akin.

3 Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;

Ang mga mangaararo ay nagsiararo sa aking likod; kanilang pinahaba ang kanilang bungkal.

4 retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.

Ang Panginoon ay matuwid: kaniyang pinutol ang mga panali ng masama.

5 Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,

Mapahiya (sila) at magsitalikod, silang lahat na nangagtatanim ng loob sa Sion.

6 blive som Græs paa Tage, der visner, førend det skyder Straa,

Sila'y maging parang damo sa mga bubungan, na natutuyo bago lumaki:

7 og ikke fylder Høstkarlens Haand og Opbinderens Favn;

Na hindi pinupuno ng manggagapas ang kaniyang kamay niyaon, ni siyang nagtatali man ng mga bigkis, ang kaniyang sinapupunan.

8 Folk, som gaar forbi, siger ikke: »HERRENS Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENS Navn!«

Hindi man sinasabi ng nagsisipagdaan, ang pagpapala ng Panginoon, ay sumainyo nawa; binabasbasan namin kayo sa pangalan ng Panginoon.