Salme 129

1 Sang til Festrejserne.

Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.

2 De trængte mig haardt fra min Ungdom — saa sige Israel — de trængte mig haardt fra min Ungdom, men kued mig ikke.

Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.

3 Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;

Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.

4 retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.

Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.

5 Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,

Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.

6 blive som Græs paa Tage, der visner, førend det skyder Straa,

Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.

7 og ikke fylder Høstkarlens Haand og Opbinderens Favn;

Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.

8 Folk, som gaar forbi, siger ikke: »HERRENS Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENS Navn!«

I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.