< Salme 129 >

1 Sang til Festrejserne.
سرود درجات چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند:۱
2 De trængte mig haardt fra min Ungdom — saa sige Israel — de trængte mig haardt fra min Ungdom, men kued mig ikke.
چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند.۲
3 Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;
شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را درازنمودند.۳
4 retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.
اما خداوند عادل است و بندهای شریران راگسیخت.۴
5 Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,
خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون نفرت دارند.۵
6 blive som Græs paa Tage, der visner, førend det skyder Straa,
مثل گیاه بر پشت بامهاباشند، که پیش از آن که آن را بچینند می‌خشکد.۶
7 og ikke fylder Høstkarlens Haand og Opbinderens Favn;
که درونده دست خود را از آن پر نمی کند و نه دسته بند آغوش خود را.۷
8 Folk, som gaar forbi, siger ikke: »HERRENS Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENS Navn!«
و راهگذاران نمی گویند برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند مبارک می‌خوانیم.۸

< Salme 129 >