< Salme 129 >
Faarfannaa ol baʼuu. Israaʼel akkana haa jedhu; “Isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru;
2 De trængte mig haardt fra min Ungdom — saa sige Israel — de trængte mig haardt fra min Ungdom, men kued mig ikke.
isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru; garuu na hin moʼanne.
3 Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;
Warri qootiisa qotan dugda koo qotan; boʼoo isaaniis ni dheeressan.
4 retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.
Waaqayyo garuu qajeelaa dha; funyoo jalʼootaa gargar kukkuteera.”
5 Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,
Warri Xiyoonin jibban hundinuu, qaaniidhaan duubatti haa deebiʼan.
6 blive som Græs paa Tage, der visner, førend det skyder Straa,
Isaan akka marga bantii manaa irraa kan utuu hin guddatin goguu haa taʼan;
7 og ikke fylder Høstkarlens Haand og Opbinderens Favn;
namichi haamu qabaa isaa guuttachuu, yookaan namichi walitti qabu bissii isaa guuttachuu hin dandaʼu.
8 Folk, som gaar forbi, siger ikke: »HERRENS Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENS Navn!«
Warri achiin darban, “Eebbi Waaqayyoo isiniif haa taʼu; maqaa Waaqayyootiin isin eebbifna” isaaniin hin jedhin.