Salme 129

1 Sang til Festrejserne.

“Masansan a rautendak sipud pay kinaagtutubok,” ibaga koma ti Israel.

2 De trængte mig haardt fra min Ungdom — saa sige Israel — de trængte mig haardt fra min Ungdom, men kued mig ikke.

“Masansan a rautendak sipud pay kinaagtutubok, ngem saandak latta a naparmek.

3 Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;

Nagarado iti likodak dagiti agar-arado; pinaatiddogda dagiti gulgulisda.

4 retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.

Nalinteg ni Yahweh; pinutedna dagiti tali dagiti nadangkes.”

5 Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,

Maibabainda koma amin ken tumallikodda, dagiti manggurgura iti Sion.

6 blive som Græs paa Tage, der visner, førend det skyder Straa,

Agbalinda koma a kasla iti ruot kadagiti tuktok ti balay a magango sakbay a dumakkel,

7 og ikke fylder Høstkarlens Haand og Opbinderens Favn;

a saanna a mapunno iti ima ti aggapgapas wenno ti barukong ti agrepreppet iti apit.

8 Folk, som gaar forbi, siger ikke: »HERRENS Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENS Navn!«

Saan koma nga ibaga dagiti lumabas, “Maadda koma kadakayo ti bendision ni Yahweh; bendisionandakayo iti nagan ni Yahweh.”