Salme 129

1 Sang til Festrejserne.

Awit sa pagtungas. “Sukad pa sa akong pagkabatan-on kanunay silang nagsulong kanako,” tugoti nga mosulti ang Israel.

2 De trængte mig haardt fra min Ungdom — saa sige Israel — de trængte mig haardt fra min Ungdom, men kued mig ikke.

“Sukad pa sa akong pagkabatan-on kanunay silang nagsulong kanako, apan wala pa gayod (sila) makabuntog kanako.

3 Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;

Ang magdadaro nagdaro sa akong likod; gipalaloman nila ang agi sa daro.

4 retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.

Matarong si Yahweh; putlon niya ang mga pisi sa mga daotan.

5 Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,

Hinaot nga maulawan silang tanan ug mangatras, kadtong nagdumot sa Zion.

6 blive som Græs paa Tage, der visner, førend det skyder Straa,

Hinaot nga mahisama (sila) sa sagbot nga anaa sa ibabaw sa balay nga mangalaya sa dili pa kini motag-as,

7 og ikke fylder Høstkarlens Haand og Opbinderens Favn;

nga dili na magpuno sa kamot sa magtitigom o sa dughan sa tawo nga magbugkos niini.

8 Folk, som gaar forbi, siger ikke: »HERRENS Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENS Navn!«

Hinaot nga kadtong moagi dili moingon, “Hinaot nga ang panalangin ni Yahweh maanaa kanimo; panalanginan ka namo sa ngalan ni Yahweh.”