< Salme 129 >

1 Sang til Festrejserne.
Ziyarət nəğməsi. Qoy İsrail söyləsin: «Mənə gəncliyimdən bəri əzab verdilər.
2 De trængte mig haardt fra min Ungdom — saa sige Israel — de trængte mig haardt fra min Ungdom, men kued mig ikke.
Bəli, gəncliyimdən bəri mənə əzab verdilər, Lakin məğlub edə bilmədilər.
3 Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;
Elə bil kürəyimdə kotan sürüblər, Qamçılarla bədənimə uzun-uzun şırım çəkiblər.
4 retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.
Rəbb isə adildir, Pislərin buxovlarını qırdı».
5 Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,
Siona nifrət bəsləyənlərin hamısı Qoy xəcalət içində geri qovulsun!
6 blive som Græs paa Tage, der visner, førend det skyder Straa,
Qoy cücərmədən solsunlar, Damda bitən ot kimi olsunlar!
7 og ikke fylder Høstkarlens Haand og Opbinderens Favn;
O, biçinçinin ovcunu, Dərz bağlayanın qucağını doldurmaz!
8 Folk, som gaar forbi, siger ikke: »HERRENS Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENS Navn!«
Yoldan keçən onlara belə deməz: «Rəbb sizə xeyir-dua versin, Sizə Rəbbin ismi ilə alqış olsun!»

< Salme 129 >