Salme 127

1 Sang til Festrejserne. Af Salomo. Dersom HERREN ikke bygger Huset, er Bygmestrenes Møje forgæves, dersom HERREN ikke vogter Byen, vaager Vægteren forgæves.

ソロモンがよめる京まうでのうた ヱホバ家をたてたまふにあらずば 建るものの勤労はむなしく ヱホバ城をまもりたまふにあらずば衛士のさめをるは徒労なり

2 Det er forgæves, I staar aarle op og gaar sent til Ro, ædende Sliddets Brød; alt sligt vil han give sin Ven i Søvne.

なんぢら早くおき遅くいねて辛苦の糧をくらふはむなしきなり 斯てヱホバその愛しみたまふものに寝をあたへたまふ

3 Se, Sønner er HERRENS Gave, Livsens Frugt er en Løn.

みよ子輩はヱホバのあたへたまふ嗣業にして 胎の實はその報のたまものなり

4 Som Pile i Krigerens Haand er Sønner, man faar i sin Ungdom.

年壮きころほひの子はますらをの手にある矢のごとし

5 Salig den Mand, som fylder sit Kogger med dem; han beskæmmes ej, naar han taler med Fjender i Porten.

矢のみちたる箙をもつ人はさいはひなり かれら門にありて仇とものいふとき恥ることあらじ