< Salme 124 >

1 Sang til Festrejserne. Af David. Havde HERREN ej været med os — saa sige Israel —
Faarfannaa ol baʼuu. Faarfannaa Daawit. Israaʼel akkana haa jedhu: Utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee,
2 havde HERREN ej været med os, da Mennesker rejste sig mod os,
utuu Waaqayyo garee keenya taʼuu baatee, yommuu namoonni nutti kaʼanitti,
3 saa havde de slugt os levende, da deres Vrede optændtes mod os;
yommuu aariin isaanii nutti bobaʼetti, silaa isaan utuu nu lubbuun jirruu nu liqimsu turan;
4 saa havde Vandene overskyllet os, en Strøm var gaaet over vor Sjæl,
lolaan nu liqimsee dhaʼaan bishaanii nurra yaaʼa ture;
5 over vor Sjæl var de gaaet, de vilde Vande.
bishaan hamaan nu fudhatee bada ture.
6 Lovet være HERREN, som ej gav os hen, deres Tænder til Rov!
Waaqayyo akka nu ilkaan isaaniitiin cicciramnuuf dabarsee itti nu hin kennin sun haa eebbifamu.
7 Vor Sjæl slap fri som en Fugl af Fuglefængernes Snare, Snaren reves sønder, og vi slap fri.
Akkuma simbirri kiyyoo adamsituu jalaa baatu, nu isaan jalaa baaneerra; kiyyoon ni ciccite; nus jalaa baane.
8 Vor Hjælp er HERRENS Navn, Himlens og Jordens Skaber.
Gargaarsi keenya maqaa Waaqayyoo, Uumaa samii fi lafa sanaa ti.

< Salme 124 >