< Salme 122 >

1 Sang til Festrejserne. Af David. Jeg frydede mig, da de sagde til mig: »Vi drager til HERRENS Hus!«
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!
2 Saa staar vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!
3 Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.
4 thi didop drager Stammerne, HERRENS Stammer: en Vedtægt for Israel om at prise HERRENS Navn.
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.
5 Thi der staar Dommersæder, Sæder for Davids Hus.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.
6 Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.
7 Der raade Fred paa din Mur, Tryghed i dine Borge!
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!
8 For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»
9 for HERREN vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

< Salme 122 >