Salme 122

1 Sang til Festrejserne. Af David. Jeg frydede mig, da de sagde til mig: »Vi drager til HERRENS Hus!«

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. شادمان بووم بەوانەی پێیان گوتم، «با بچینە ماڵی یەزدان.»

2 Saa staar vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,

ئەی ئۆرشەلیم، پێیەکانمان لە دەروازەکانت ڕادەوەستن.

3 Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;

ئۆرشەلیم بنیاد نراوە، وەک شارێکی یەکگرتوو.

4 thi didop drager Stammerne, HERRENS Stammer: en Vedtægt for Israel om at prise HERRENS Navn.

لەوێ کە خێڵەکان سەردەکەون، هۆزەکانی یەزدان، بۆ ئەوەی ستایشی ناوی یەزدان بکەن بەگوێرەی ئەو یاسایەی کە بۆ ئیسرائیل دانراوە.

5 Thi der staar Dommersæder, Sæder for Davids Hus.

لەبەر ئەوەی تەختەکان بۆ دادوەری لەوێ دادەنرێت، تەختەکانی بنەماڵەی داود.

6 Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!

داوای ئاشتی بکەن بۆ ئۆرشەلیم: «با ئەوانەی تۆیان خۆشدەوێت ئاسوودە بن.

7 Der raade Fred paa din Mur, Tryghed i dine Borge!

با ئاشتی لە شووراکانت بێت، ئاسایش لە قەڵاکانت.»

8 For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,

لە پێناوی برا و هاوڕێیەکانم داوای ئاشتیت بۆ دەکەم.

9 for HERREN vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.

لە پێناوی ماڵی یەزدانی پەروەردگارمان، بەدوای چاکەی تۆدا دەگەڕێم.