Salme 122

1 Sang til Festrejserne. Af David. Jeg frydede mig, da de sagde til mig: »Vi drager til HERRENS Hus!«

Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

2 Saa staar vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

3 Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

4 thi didop drager Stammerne, HERRENS Stammer: en Vedtægt for Israel om at prise HERRENS Navn.

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

5 Thi der staar Dommersæder, Sæder for Davids Hus.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

6 Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

7 Der raade Fred paa din Mur, Tryghed i dine Borge!

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

8 For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

9 for HERREN vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.