Salme 122

1 Sang til Festrejserne. Af David. Jeg frydede mig, da de sagde til mig: »Vi drager til HERRENS Hus!«

Nalipay ako sa pag-ingon nila kanako: Mangadto kita sa balay ni Jehova.

2 Saa staar vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,

Ang among mga tiil nanagtindog Sa sulod sa imong mga ganghaan, Oh Jerusalem,

3 Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;

Jerusalem, ikaw natukod Ingon nga usa ka ciudad nga madasok;

4 thi didop drager Stammerne, HERRENS Stammer: en Vedtægt for Israel om at prise HERRENS Navn.

Didto mingtungas ang mga banay, bisan ang kabanayan ni Jehova, Alang sa usa ka tulomanon sa Israel. Sa paghatag ug mga pasalamat sa ngalan ni Jehova.

5 Thi der staar Dommersæder, Sæder for Davids Hus.

Kay didto atua ang mga trono sa paghukom, Ang mga trono sa panimalay ni David.

6 Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!

Pag-ampo alang sa pakigdait sa Jerusalem: Manag-uswag (sila) nga nahigugma kanimo.

7 Der raade Fred paa din Mur, Tryghed i dine Borge!

Ang pakigdait anaa unta sa sulod sa imong mga kuta, Ug ang kahamugaway sa sulod sa imong mga palacio.

8 For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,

Tungod lamang sa gugma sa akong kaigsoonan ug sa akong mga kauban, Moingon ako karon: Ang pakigdait anaa sa sulod nimo.

9 for HERREN vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.

Tungod lamang sa panimalay ni Jehova nga atong Dios Magapangita ako alang sa imong kaayohan.