Salme 122

1 Sang til Festrejserne. Af David. Jeg frydede mig, da de sagde til mig: »Vi drager til HERRENS Hus!«

Nalipay ako pag-ayo sa dihang miingon (sila) kanako, “Mangadto kita sa balay ni Yahweh.”

2 Saa staar vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,

Jerusalem, ang among mga tiil nagtindog diha sa imong mga ganghaan!

3 Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;

Jerusalem, ang usa ka siyudad nga maayong pagkatukod!

4 thi didop drager Stammerne, HERRENS Stammer: en Vedtægt for Israel om at prise HERRENS Navn.

Motungas ang kabanayan didto sa Jerusalem—ang kabanayan ni Yahweh—ingon nga pagpamatuod alang sa Israel, aron makapasalamat sa ngalan ni Yahweh.

5 Thi der staar Dommersæder, Sæder for Davids Hus.

Atua didto nahimutang ang mga trono sa paghukom, ang trono sa balay ni David.

6 Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!

Pag-ampo alang sa kalinaw sa Jerusalem! “Hinaot nga kadtong nahigugma kanimo adunay kalinaw.

7 Der raade Fred paa din Mur, Tryghed i dine Borge!

Hinaot nga adunay kalinaw diha sa mga paril nga maoy nagpanalipod kanimo, ug hinaot nga aduna silay kalinaw diha sa imong mga kota.”

8 For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,

Alang sa kaayohan sa akong mga kaigsoonan ug sa akong mga higala ako moingon, “Hinaot nga adunay kalinaw diha kanimo.”

9 for HERREN vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.

Alang sa kaayohan sa balay ni Yahweh nga atong Dios, mangita ako ug kaayohan alang kanimo.