< Salme 120 >
1 Sang til Festrejserne. Jeg raabte til HERREN i Nød, og han svarede mig.
Sa akong pag-antos gitawag ko si Yahweh, ug iya akong gitubag.
2 HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!
Luwasa ang akong kinabuhi, O Yahweh, gikan niadtong namakak uban sa ilang mga ngabil ug naglimbong gamit ang ilang mga dila.
3 Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!
Unsaon man kamo niya pagsilot, ug unsa pa gayod ang iyang buhaton kaninyo, kamong adunay bakakon nga mga dila?
4 Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.
Silotan kamo niya inubanan sa pana sa manggugubat nga gipahait pinaagi sa nagbagang oling.
5 Ve mig, at jeg maa leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!
Pagkaalaot ko tungod kay nagpuyo ako sa makadiyot sa Mesec; nagpuyo ako kaniadto taliwala sa tolda sa Kedar.
6 Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.
Kay sa dugay nga panahon nagpuyo ako uban niadtong nagdumot sa kalinaw.
7 Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!
Ako alang sa kalinaw, apan sa dihang magsulti ako, (sila) alang sa gubat.