< Salme 119 >

1 Salige de, hvis Vandel er fuldkommen, de, som vandrer i HERRENS Lov.
Waxaa barakaysan kuwa jidka ku qumman, Oo sharciga Rabbiga ku socda.
2 Salige de, der agter paa hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte,
Waxaa barakaysan kuwa dhawra markhaatifurkiisa, Oo Rabbiga ku doondoona qalbiga oo dhan.
3 de, som ikke gør Uret, men vandrer paa hans Veje.
Haah, oo xaqdarro ma sameeyaan, Jidadkiisase way ku socdaan.
4 Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.
Waxaad nagu amartay amarradaada, Inaan aad u dhawrno.
5 O, maatte jeg vandre med faste Skridt, saa jeg holder dine Vedtægter!
Aad baan u jeclaan lahaa in jidadkayga la hagaajiyo Inaan qaynuunnada dhawro!
6 Da skulde jeg ikke blive til Skamme, thi jeg saa hen til alle dine Bud.
Markaas anigu ceeboobi maayo, Markaan dhawro amarradaada oo dhan.
7 Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, naar jeg lærer din Retfærds Lovbud.
Markaan barto xukummadaada xaqa ah Ayaan qummanaanta qalbiga kuugu mahadnaqi doonaa.
8 Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!
Waxaan dhawri doonaa qaynuunnadaada, Rabbow, ha i dayrin weligay.
9 Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at holde sig efter dit Ord.
Bal nin dhallinyaro ahu muxuu jidkiisa ku nadiifiyaa? Waa inuu aad ugu fiirsado si eraygaaga waafaqsan.
10 Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
Waxaan kugu doondoonay qalbigayga oo dhan, Yaanan amarradaada ka leexan.
11 Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.
Waxaan eraygaagii qalbigayga ugu kaydsaday Si aanan kuugu dembaabin.
12 Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
Rabbiyow, adigaa mahad leh, Haddaba qaynuunnadaada i bar.
13 Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.
Waxaan bushimahayga ku sheegay Xukummadii afkaaga oo dhan.
14 Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.
Waxaan ku reyreeyey jidka markhaatifurkaaga, Sidaan ugu rayrayn lahaa taajirnimada oo dhan.
15 Jeg vil grunde paa dine Befalinger og se til dine Stier.
Waxaan aad ugu fiirsan doonaa amarradaada, Oo jidadkaagaan dhawri doonaa.
16 I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.
Qaynuunnadaada waan ku farxi doonaa, Eraygaagana ma illoobi doono.
17 Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.
Anoo addoonkaaga ah wax badan oo wanaagsan ii samee, si aan u noolaado, Oo sidaasaan eraygaaga u dhawri doonaa.
18 Oplad mine Øjne, at jeg maa skue de underfulde Ting i din Lov.
Indhahayga fur Si aan waxyaalo yaab badan sharcigaaga uga arko.
19 Fremmed er jeg paa Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
Socotaan dhulka ku ahay, Haddaba amarradaada ha iga qarin.
20 Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.
Naftaydu waxay u xiisootay Jacaylkay had iyo goorba u qabto xukummadaada.
21 Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.
Waxaad canaanatay kuwa kibirsan oo inkaaran, Oo amarrada ka leexda.
22 Vælt Haan og Ringeagt fra mig, thi jeg agter paa dine Vidnesbyrd.
Cay iyo ceeb iga fogee, Waayo, markhaatifurkaaga waan xajiyey,
23 Om Fyrster oplægger Raad imod mig, grunder din Tjener paa dine Vedtægter.
Oo weliba amiirraa fadhiistay oo wax iga gees ah ka wada hadlay, Laakiinse anoo addoonkaaga ah aad baan uga fiirsaday qaynuunnadaada.
24 Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Raad.
Markhaatifurkaagu waa waxa iga farxiya, Waana lataliyayaashayda.
25 I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!
Naftaydu waxay ku dhegtaa ciidda, Haddaba ii noolee si eraygaaga waafaqsan.
26 Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.
Waxaan kuu sheegay jidadkaygii, oo adna waad ii jawaabtay, Bal qaynuunnadaada i bar.
27 Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde paa dine Undere.
Jidka amarradaada i garansii, Oo sidaasaan aad ugu fiirsan doonaa shuqulladaada yaabka badan.
28 Af Kummer græder min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!
Naftaydu waxay la dhacdaa murug, Haddaba ii xoogee si eraygaaga waafaqsan.
29 Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Naade din Lov!
Jidka beenta iga fogee, Oo si raxmad leh sharcigaaga ii sii.
30 Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attraar jeg.
Waxaan doortay jidka aaminnimadaada, Oo waxaan hortayda dhigay xukummadaadii.
31 Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!
Markhaatifurkaaga waan xajiyaa, Rabbiyow, ha i ceebayn.
32 Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at aande frit.
Waxaan ku ordi doonaa jidka amarradaada Markii aad qalbigayga ballaadhisid.
33 Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, saa jeg agter derpaa til Enden.
Rabbiyow, jidka qaynuunnadaada i bar, Waanan xajin doonaa tan iyo ugu dambaysta.
34 Giv mig Kløgt, saa jeg agter paa din Lov og holder den af hele mit Hjerte.
Waxgarasho i sii, oo anna sharcigaaga waan xajin doonaa, Haah, oo waxaan ku dhawri doonaa qalbigayga oo dhan.
35 Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.
Igu kexee waddada amarradaada, Waayo, kaasaan ku farxaa.
36 Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.
Qalbigayga u soo jeedi xagga markhaatifurkaaga, Oo ha u leexin xagga faa'iidada xaqdarrada ah.
37 Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!
Indhahayga inay fiiriyaan wax aan micne lahayn ka sii jeedi, Oo jidadkaaga igu noolee.
38 Stadfæst for din Tjener dit Ord, saa jeg lærer at frygte dig.
Eraygaaga ii xaqiiji anoo addoonkaaga ah Oo doonaya inaan kaa cabsado.
39 Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.
Caydayda aan ka cabsanayo iga leexi, Waayo, xukummadaadu waa wanaagsan yihiin.
40 Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!
Bal eeg, waxaan u xiisooday amarradaada, Haddaba xaqnimadaada igu soo noolee.
41 Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,
Rabbiyow, naxariistaada iyo weliba badbaadintaadu Ha iigu yimaadeen si eraygaaga waafaqsan.
42 saa jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler paa dit Ord.
Markaasaan jawaab u heli doonaa kan i caaya, Waayo, waxaan isku halleeyaa eraygaaga.
43 Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier paa dine Lovbud.
Oo erayga runta ahna dhammaantiis afkayga ha ka gooyn, Waayo, waxaan rajo ku qabay xukummadaada.
44 Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;
Markaasaan had iyo goorba dhawri doonaa sharcigaaga Weligay iyo weligayba.
45 jeg vil vandre i aabent Land, thi dine Befalinger ligger mig paa Sinde.
Oo waxaan ku socon doonaa xorriyad, Waayo, waxaan doondoonay amarradaada.
46 Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;
Oo weliba waxaan markhaatifurkaaga ka sheegi doonaa boqorro hortooda, Mana ceeboobi doono.
47 jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højligen elsker;
Oo waxaan ku farxi doonaa amarradaada Aan jeclaaday.
48 jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde paa dine Vedtægter.
Oo weliba waxaan gacmaha u hoorsan doonaa amarradaada aan jeclaaday, Oo aad baan ugu fiirsan doonaa qaynuunnadaada.
49 Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig haabe.
Xusuuso eraygii aad anoo addoonkaaga ah igula hadashay, Oo aad igu rajo gelisay.
50 Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.
Oo taasu waa i qalbi qaboojisaa markii aan dhibaataysnahay, Waayo, eraygaagaa i soo nooleeyey.
51 De frække haaned mig saare, dog veg jeg ej fra din Lov.
Kuwa kibirsan aad bay iigu qosleen, Laakiinse sharcigaaga kama aan leexan.
52 Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.
Rabbiyow, tan iyo mar hore waxaan soo xusuusnaa xukummadaada, Waanan isqalbi qaboojiyey.
53 Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.
Aad baan u xanaaqay, Waana kuwa sharka leh oo sharcigaaga ka tegey aawadood.
54 Dine Vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.
Qaynuunnadaadu waxay ii ahaayeen heeso Markaan ku jiray gurigii aan socotada ku ahaa.
55 Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.
Rabbiyow, habeenkaan magacaaga soo xusuustay, Oo sharcigaagaan dhawray.
56 Det blev min lykkelige Lod: at agte paa dine Befalinger.
Taasu waa ii ahaatay, Maxaa yeelay, amarradaadii baan xajiyey.
57 Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.
Rabbigu waa qaybtayda, Oo anigu waxaan idhi, Waxaan dhawrayaa erayadaada.
58 Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig naadig efter dit Ord!
Qalbigayga oo dhan ayaan kugu baryay inaad raalli iga ahaato, Si eraygaaga waafaqsan iigu naxariiso.
59 Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.
Waxaan ka fikiray jidadkayga, Kolkaasaan cagahayga u soo duway xagga markhaatifurkaaga.
60 Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.
Waan u degdegay, oo kama aan raagin Inaan amarradaada dhawro.
61 De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.
Waxaa isku kay duudduubay xadhkihii kuwa sharka leh, Laakiinse sharcigaaga ma aan illoobin.
62 Jeg staar op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.
Waxaan kici doonaa habeenbadhka inaan kugu mahadnaqo, Waana xukummadaada caddaaladda ah daraaddood.
63 Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.
Anigu waxaan wehel la ahay kuwa kaa cabsada oo dhan, Iyo kuwa amarradaada dhawraba.
64 Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
Rabbiyow, dhulka waxaa ka buuxda naxariistaada, Haddaba qaynuunnadaada i bar.
65 Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.
Rabbiyow, anoo addoonkaaga ah waxaad iila macaamilootay Si wanaagsan oo eraygaaga waafaqsan.
66 Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror paa dine Bud.
Haddaba i bar kaladoorasho wanaagsan iyo aqoon, Waayo, waxaan rumaystay amarradaada.
67 Før jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.
Intaan lay dhibin ka hor ayaan ambaday, Laakiinse haatan eraygaaga waan dhawraa.
68 God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!
Waad wanaagsan tahay, oo wanaag baad samaysaa, Haddaba qaynuunnadaada i bar.
69 De frække tilsøler mig med Løgn, men paa dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.
Kuwa kibirka lahu been bay iga sheegeen, Aniguse amarradaada ayaan ku xajin doonaa qalbigayga oo dhan.
70 Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.
Qalbigoodu wuu qallafsanaaday, Aniguse waxaan ku farxaa sharcigaaga.
71 Det var godt, at jeg blev ydmyget, saa jeg kunde lære dine Vedtægter.
Waa ii wanaagsanayd in lay dhibo, Si aan qaynuunnadaada u barto.
72 Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.
Sharciga afkaagu waa iiga sii fiican yahay Kumanyaal dahab iyo lacag ah.
73 Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt, saa jeg kan lære dine Bud!
Waxaa i sameeyey oo i qabanqaabiyey gacmahaaga, Haddaba i sii waxgarasho aan amarradaada ku barto.
74 De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier paa dit Ord.
Kuwa kaa cabsadaa way i arki doonaan, wayna farxi doonaan, Maxaa yeelay, waxaan rajo ku qabay eraygaaga.
75 HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.
Rabbiyow, waan ogahay in xukummadaadu ay xaq yihiin, Iyo inaad aaminnimo igu dhibtay.
76 Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!
Waan ku baryayaaye raxmaddaadu ha ii noqoto qalbiqaboojin Si waafaqsan eraygii aad anoo addoonkaaga ah igula hadashay.
77 Din Barmhjertighed finde mig, at jeg maa leve, thi din Lov er min Lyst.
Naxariistaadu ha ii timaado si aan u noolaado, Waayo, waxaa iga farxiya sharcigaaga.
78 Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder paa dine Befalinger.
Kuwa kibirka lahu ha ceeboobeen, waayo, si gardarro ah ayay igu afgembiyeen, Aniguse waxaan aad uga fiirsan doonaa amarradaada.
79 Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.
Kuwa kaa cabsadaa ha ii soo noqdeen, Oo waxay ogaan doonaan markhaatifurkaaga.
80 Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.
Qalbigaygu qaynuunnadaada ha ku qummanaado, Si aanan u ceeboobin.
81 Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier paa dit Ord.
Naftaydu waa u taag darnaataa badbaadintaada aan u xiisoodo aawadeed, Laakiinse eraygaagaan rajo ku qabaa.
82 Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: »Hvornaar mon du trøster mig?«
Sidii aan u lahaa, Goormaad i qalbi qaboojinaysaa? Ayaa indhahaygu u gudheen eraygaaga aawadiis.
83 Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.
Waayo, waxaan noqday sidii sibraar qiiq ku dhex jiro, Laakiinse innaba qaynuunnadaada ma aan illoobo.
84 Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Naar vil du dømme dem, der forfølger mig?
Anoo addoonkaaga ah cimrigaygu waa intee? Oo goormaad xukun ku soo dejinaysaa kuwa i silciya?
85 De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.
Kuwa kibirka leh oo aan sharcigaaga waafaqsanayn Ayaa ii qoday godad.
86 Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!
Amarradaada oo dhammu waa wada daacad, Si gardarro ah ayay ii silciyaan, haddaba i caawi,
87 De har næsten tilintetgjort mig paa Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.
Dhulka ayay iga baabbi'in gaadheen, Aniguse kama aan tegin amarradaadii.
88 Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.
Raxmaddaada igu soo noolee, Oo anna waxaan dhawri doonaa markhaatifurka afkaaga.
89 HERRE, dit Ord er evigt, staar fast i Himlen.
Rabbiyow, eraygaagu weligiisba Wuxuu taagan yahay samada.
90 Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den staar fast.
Aaminnimadaaduna waxay gaadhaa tan iyo ka ab ka ab; Dhulkaad dhistay, wuuna sii jirayaa.
91 Dine Lovbud staar fast, de holder dine Tjenere oppe.
Maantadan waxay u joogaan si qaynuunnadaada waafaqsan, Waayo, wax waluba waa addoommadaada.
92 Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.
Haddaanu sharcigaagu iga farxin, Waxaan kol hore ku halligmi lahaa dhibaatadii i haysatay.
93 Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.
Weligay amarradaada ma aan illoobi doono, Waayo, iyagaad igu soo noolaysay.
94 Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig paa Sinde.
Anigu waxaan ahay kaaga, haddaba i badbaadi, Waayo, waxaan doondoonay amarradaada.
95 De gudløse lurer paa at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.
Kuwa sharka lahu way ii sugeen inay i baabbi'iyaan, Aniguse waxaan ka fiirsan doonaa markhaatifurkaaga.
96 For alting saa jeg en Grænse, men saare vidt rækker dit Bud.
Waxaan arkay in wax kasta oo kaamil ah ay dhammaad leeyihiin, Amarkaaguse aad buu u ballaadhan yahay.
97 Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg paa den.
Aad baan sharcigaaga u jeclahay! Maalinta oo dhan isagaan u fiirsadaa.
98 Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.
Amarradaadu waxay iga dhigaan ku ka sii caqli badan cadaawayaashayda. Waayo, weligayba way ila jiraan.
99 Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder paa dine Vidnesbyrd.
Waan ka sii waxgarasho badnahay macallimiintayda oo dhan, Waayo, waxaan u fiirsadaa markhaatifurkaaga.
100 Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter paa dine Bud.
Waan ka sii waxgarasho badnahay odayaasha, Waayo, waxaan xajiyey amarradaada.
101 Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.
Cagahayga waan ka joojiyey jid kasta oo shar leh, Si aan eraygaaga u dhawro.
102 Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.
Xukummadaada gees ugama aan leexan, Waayo, wax baad i bartay.
103 Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.
Erayadaadu dhanxanaggayga u macaan badanaa! Afkayga malab way uga sii macaan badan yihiin!
104 Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, saa jeg hader al Løgnens Vej.
Amarradaada ayaan waxgarasho ku helaa, Oo sidaas daraaddeed ayaan jid kasta oo been ah u necbahay.
105 Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys paa min Sti.
Eraygaagu wuxuu cagahayga u yahay laambad, Waddooyinkaygana iftiin.
106 Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.
Waxaan ku dhaartay oo aan weliba xaqiijiyey Inaan dhawrayo xukummadaada xaqa ah.
107 Jeg er saare ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!
Aad iyo aad baan u dhibaataysnahay, Haddaba Rabbiyow, igu soo noolee si eraygaaga waafaqsan.
108 Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!
Rabbiyow, waan ku baryayaaye, aqbal qurbaannada ikhtiyaarka ah oo afkayga, Xukummadaadana i bar.
109 Altid gaar jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.
Naftaydu had iyo goorba waxay ku jirtaa khatar, Habase yeeshee sharcigaaga ma illoobo.
110 De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.
Kuwa sharka lahu waxay ii dhigeen dabin, Laakiinse amarradaada kama aan amban.
111 Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.
Markhaatifurkaaga waxaan u qaatay sida dhaxal weligiis waaraya, Waayo, kaasu waxa weeye waxa qalbigaygu ku reyreeya.
112 Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.
Qalbigayga waxaan u jeediyey inaan qaynuunnadaada oofiyo, Tan iyo weligay iyo ilaa ugu dambaysta.
113 Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.
Waan necbahay kuwa labada qalbi leh, Laakiinse sharcigaaga waan jeclahay.
114 Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier paa dit Ord.
Waxaad tahay gabbaadkayga iyo gaashaankayga, Oo waxaan rajo ku qabaa eraygaaga.
115 Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.
Kuwiinna xumaanta falow, iga taga, Si aan amarrada Ilaahayga u xajiyo.
116 Støt mig efter dit Ord, at jeg maa leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Haab!
Rabbiyow, ii tiiri si eraygaaga waafaqsan si aan u noolaado, Oo yaanan rajadayda ku ceeboobin.
117 Hold mig oppe, at jeg maa frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!
Kor ii hay, oo waan badbaadi doonaa, Oo had iyo goorba waxaan u fiirsan doonaa qaynuunnadaada.
118 Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.
Kuwa qaynuunnadaada ka habaabay oo dhan waad fudaydsatay, Waayo, khiyaanadoodu waa wax been ah.
119 For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
Kuwa sharka leh oo dhulka oo dhan waxaad u fogaysaa sida wasakh oo kale, Oo sidaas daraaddeed baan markhaatifurkaaga u jeclahay.
120 Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.
Jidhkaygu wuxuu la gariiraa cabsidaada, Oo waxaan ka baqaa xukummadaada.
121 Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!
Waxaan sameeyey xukun iyo caddaalad, Haddaba ha iiga tegin kuwa i dulma.
122 Gaa i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!
Anoo addoonkaaga ah wanaag daraaddiis ii dammiino, Oo kuwa kibirsanu yaanay i dulmin.
123 Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.
Indhahaygii waxay u gudheen jacaylkay badbaadintaada u qabaan, Iyo eraygaaga xaqa ah daraaddiis.
124 Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!
Anoo addoonkaaga ah iila macaamilow si naxariistaada waafaqsan, Oo qaynuunnadaada i bar.
125 Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg maa kende dine Vidnesbyrd!
Waxaan ahay addoonkaaga, haddaba waxgarasho i sii, Si aan markhaatifurkaaga u ogaado.
126 Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.
Waa wakhtiga aad shaqayn lahayd, Rabbiyow, Waayo, sharcigaaga way buriyeen.
127 Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.
Haddaba amarradaada waan ka sii jeclahay Dahab, haah, xataa dahab saafi ah.
128 Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.
Sidaas daraaddeed amarradaada oo dhammu waxay ila yihiin wax hagaagsan, Oo waan necbahay jid kasta oo been ah.
129 Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl paa dem.
Markhaatifurkaagu waa yaab badan yahay, Oo sidaas daraaddeed ayay naftaydu u xajisaa.
130 Tydes dine Ord, saa bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.
Erayadaada furniinkoodu wax buu iftiimiyaa, Oo wuxuu waxgarasho siiyaa kuwa garaadka daran.
131 Jeg aabned begærligt min Mund, thi min Attraa stod til dine Bud.
Afka aad baan u kala qaaday, oo waan harraaday, Waayo, waxaan u xiisooday amarradaada.
132 Vend dig til mig og vær mig naadig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!
Ii soo jeeso, oo ii naxariiso, Sidaad kuwa magacaaga jecel u samaysid.
133 Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret faa Magten over mig!
Tallaabooyinkayga ku toosi eraygaaga, Oo dembina yaanu ii talin.
134 Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg maa holde dine Befalinger!
Dadka dulmigiisa iga bixi, Oo anna waxaan dhawri doonaa amarradaada.
135 Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!
Anoo addoonkaaga ah wejigaaga iigu iftiimi, Oo qaynuunnadaada i bar.
136 Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.
Indhahayga waxaa ka shubma durdurro biyo ah, Maxaa yeelay, sharcigaaga lama dhawrin.
137 Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.
Rabbiyow, xaq baad tahay, Oo xukummadaaduna waa qumman yihiin.
138 Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab saa saare.
Markhaatifurkaaga waxaad ku amartay xaqnimo Iyo daacadnimo oo dhan.
139 Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.
Waxaa i baabba'shay qiirada aan kuu qabo, Maxaa yeelay, cadaawayaashaydu waxay illoobeen erayadaada.
140 Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.
Eraygaagu aad buu u daahirsan yahay, Sidaas daraaddeed anoo addoonkaaga ah waan jeclahay.
141 Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.
Anigu waan yarahay, oo waa lay quudhsadaa, Laakiinse amarradaada ma illoobo.
142 Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.
Xaqnimadaadu waa xaqnimo weligeed sii waaraysa, Oo sharcigaaguna waa run.
143 Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.
Dhib iyo cidhiidhi baa i qabsaday. Laakiinse amarradaadu waa waxa iga farxiya.
144 Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg maa leve!
Markhaatifurkaagu weligiisba waa xaq, Haddaba waxgarasho i sii, oo anna waan sii noolaan doonaa.
145 Jeg raaber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter paa dine Vedtægter.
Waxaan ku qayshaday qalbigayga oo dhan, haddaba Rabbiyow, ii jawaab, Oo anna waxaan xajin doonaa qaynuunnadaada.
146 Jeg raaber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!
Waan kuu qayshaday ee i badbaadi, Oo markhaatifurkaaga waan dhawri doonaa.
147 Aarle raaber jeg til dig om Hjælp og bier paa dine Ord.
Waan ka soo hor maray waaga berigiisii, oo waan qayliyey, Oo waxaan rajo ku qabay erayadaada.
148 Før Nattevagtstimerne vaager mine Øjne for at grunde paa dit Ord.
Indhahaygu way ka hor mareen wakhtiga la soo jeedo oo habeennimo, Si aan eraygaaga uga fikiro.
149 Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!
Codkayga u maqal si raxmaddaada waafaqsan, Rabbiyow, igu soo noolee si xukummadaada waafaqsan.
150 De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.
Kuwii xumaatada raaci jiray way soo dhowaanayaan, Iyagu sharcigaaga way ka fog yihiin.
151 Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.
Rabbiyow, adigu waad dhow dahay, Oo amarradaada oo dhammuna waa wada run.
152 For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.
Waxaan markhaatifurkaaga waa hore ka iqiin Inaad u aasaastay si ay weligood u sii waaraan.
153 Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.
Dhibaatadayda ka fiirso oo i samatabbixi, Waayo, anigu sharcigaaga ma illoobo.
154 Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!
Dacwadayda ii muddac, oo i soo furo, Igu soo noolee si eraygaaga waafaqsan.
155 Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke paa Sinde.
Kuwa sharka leh badbaadadu waa ka fog tahay, Waayo, qaynuunnadaada ma ay doondoonaan.
156 Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!
Rabbiyow, naxariistaadu waa badan tahay, Igu soo noolee si xukummadaada waafaqsan.
157 Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.
Kuwa i silciya iyo cadaawayaashayduba way badan yihiin, Laakiinse anigu kama aan leexan markhaatifurkaaga.
158 Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.
Waxaan arkay khaa'innada, kolkaasaan murugooday, Maxaa yeelay, iyagu eraygaaga ma ay dhawraan.
159 Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!
Bal ka fiirso sida aan amarradaada u jeclahay, Rabbiyow, igu soo noolee si raxmaddaada waafaqsan.
160 Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.
Eraygaaga dhammaantiisu waa run, Mid kasta oo xukummadaada xaqa ah ka mid ahu wuu sii waaraa weligiisba.
161 Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.
Amiirraa sababla'aan ii silciyey, Laakiinse qalbigaygu wuxuu ka baqaa erayadaada.
162 Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.
Waxaan eraygaaga ugu reyreeyaa Sidii mid booli badan helay.
163 Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.
Beenta waan necbahay oo waan karahsaday, Laakiinse sharcigaaga waan jeclahay.
164 Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.
Maalintiiba toddoba jeer baan ku ammaanaa, Waana xukummadaada xaqa ah daraaddood.
165 Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.
Kuwa sharcigaaga jecelu waxay haystaan nabad weyn, Oo wax iyaga turuntureeyaa ma jiraan.
166 Jeg haaber paa din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.
Rabbiyow, badbaadintaada waan u xiisooday, Oo amarradaadiina waan oofiyey.
167 Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem saare kære.
Naftaydu waxay dhawrtay markhaatifurkaaga, Oo anna aad iyo aad baan u jeclahay.
168 Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.
Waxaan dhawray amarradaada iyo markhaatifurkaaga, Waayo, jidadkayga oo dhammu hortaaday wada yaalliin.
169 Lad min Klage naa frem for dit Aasyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!
Rabbiyow, qayladaydu ha ku soo dhowaato hortaada, Oo waxgarasho ii sii si eraygaaga waafaqsan.
170 Lad min Bøn komme frem for dit Aasyn, frels mig efter dit Ord!
Baryootankaygu hortaada ha yimaado, Oo ii samatabbixi si eraygaaga waafaqsan.
171 Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.
Bushimahaygu ammaan ha ku hadleen, Waayo, waxaad i bartaa qaynuunnadaada.
172 Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.
Carrabkaygu ha ku gabyo eraygaaga, Waayo, amarradaada oo dhammu waa wada xaqnimo.
173 Lad din Haand være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.
Gacantaadu diyaar ha u ahaato inay i caawiso, Waayo, amarradaadaan doortay.
174 Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.
Rabbiyow, badbaadintaada, waan u xiisooday, Oo sharcigaaguna waa waxa iga farxiya.
175 Gid min Sjæl maa leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!
Naftaydu ha iska noolaato, wayna ku ammaani doontaa, Oo xukummadaaduna ha i caawiyaan.
176 Farer jeg vild som det tabte Faar, saa opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.
Waxaan u hallaabay sidii lax luntay, haddaba anigoo addoonkaaga ah i doondoon, Waayo, amarradaada ma aan illoobo.

< Salme 119 >